[sbu_post_image]
هیپوگلیسمی یکی از شایع‌ترین عوارض درمان دیابت است که معمولاً به دلیل مصرف داروهای کنترل قند خون یا مصرف الکل و دیگر مواد بروز می‌کند. علاوه بر این، برخی از اختلالات دیگر مانند نارسایی اعضای بدن، انسولینوما و اختلالات متابولیک ارثی نیز می‌توانند منجر به هیپوگلیسمی شوند. هیپوگلیسمی معمولاً به عنوان کاهش قند خون تعریف می‌شود که در این حالت میزان گلوکز پلاسما به مقدار کمتر از 50-45 میلی‌گرم در دسی‌لیتر می‌رسد.
باید توجه داشت که هیپوگلیسمی می‌تواند عوارض جدی و حتی منجر به مرگ بیمار شود. بنابراین، هر گونه کاهش قند خون در بیماران مبتلا به دیابت، تغییر در سطح هوشیاری یا حتی تشنج نیازمند توجه و درمان فوری است.
علایم کاهش قند خون (هیپوگلیسمی)
علائم و نشانه های کاهش قند خون عبارتند از:
- تغییرات رفتاری
- منگی
- خستگی
- تشنج
- کاهش هوشیاری.
- کاهش شدید و طولانی قند خون می تواند به مرگ منجر شود.
- تپش قلب، لرزش، اضطراب، تعریق، گرسنگی و گزگز نیز از علائم افت قند خون بروز می کند.
درمان کاهش قند خون
بیماران مشکوک به کاهش قند خون نیازمند درمان فوری هستند. اگر امکان وجود دارد، قبل از تجویز گلوکز، نمونه خون بیمار باید گرفته شود تا میزان قند خون در پلاسما ثبت شود. گاهی اوقات کاهش قند خون به طور اتفاقی تشخیص داده می‌شود.
درمان فوری کاهش قند خون شامل تجویز قرص‌های خوراکی گلوکز یا مایعات حاوی گلوکز، شیرینی یا غذا است اگر بیمار قادر به خوردن آنها باشد. اگر بیمار نتواند از طریق خوراکی قند دریافت کند، باید به وسیله تزریق وریدی گلوکز (25 گرم) از طریق محلول 50 درصد و سپس تزریق مداوم دکستروز 5 یا 10 درصد (از طریق سرم) درمان شود. اگر درمان وریدی امکان‌پذیر نبود، می‌توان از گلوکاگن زیر جلدی یا داخل عضله استفاده کرد. همه این روش‌های درمانی باید توسط پزشک انجام شوند.
برای آشنایی با ” روش درمان افت قند خون ” بر روی لینک کلیک کنید.
منبع: کتاب بیماری های غدد
