[sbu_post_image]
چاقی نتیجه تاثیر متقابل عوامل ژنتیکی و محیطی میباشد.در صورتی که میزان کافی مواد غذایی به بدن برسد ، مجموعه عوامل ژنتیکی که بر اشتها و متابولیسم بدن موثرند میتوانند باعث استعداد چاقی شوند.
چاقی مشخصه اصلی بعضی بیماریهای ژنتیکی میباشد اما بیشتر موارد آن بیماری ژنتیکی به حساب نمیآیند.
در صورتی که پدر و مادر هر دو چاق باشند 80 درصد فرزندان آنها چاق میشوند در حالی که این درصد برای پدر و مادرهای با وزن نرمال 10 درصد میباشد. فرضیه های بسیار دیگری در ارتباط با علل چاقی و درصد آن در جمعیتها و تغییرات آن در طول تاریخ مطرح میباشد اما آنچه که بعضی سازمانهای بین المللی درباره آن مبارزه میکنند ، تبعیض ناشی از چاقی در جوامع میباشد.
وزن والدین عامل تاثیرگذار مهمی در ابتلای نوجوانان به چاقی میباشد. به عبارت دیگر احتمال بروز چاقی در فرزندانی که والدین چاق دارند بیشتر است. در این بین شیوه زندگی خانوادگی نقش مهمی در افزایش وزن نوجوانان بازی می‌کند؛ به طوری که نوجوانان بر حسب آن که چند روز از هفته را به طور معمول ۳ وعده غذایی منظم اصلی را دریافت کرده‌اند یا چه مدت به تماشای تلویزیون، ویدئو و یا بازی‌های رایانه‌ای گذرانده‌اند احتمال ابتلای به چاقی در آنان تغییر می‌کرد.
نتایج این تحقیق تاکید بر این داشت که به همان میزانی که داشتن والدین چاق و ژنتیک احتمال چاقی فرزندان را افزایش می‌دهد، فعالیت بدنی ناکافی و تکرر وعده‌‌های غذایی و نیز بی‌نظمی‌غذایی نیز بر احتمال بروز چاقی نوجوانی، تاثیرگذار و مهم است.
منبع: دکتر کپل ، مجله دکتر سلام
