فردى كه گواتر دارد ممكن است هيچ علائم ظاهرى نداشته باشد.
اما در صورت داشتن علائم اين عارضه اغلب با دشوارى در بلع، سرگيجه در صورت گرفتن دست ها در بالاى سر، كوتاه شدن تنفس، تورم گلو و بزرگ شدن تيروئيد است كه از تورم اندك تا بسيار متورم در بيماران مختلف مشاهده مى شود.
گواتر در ميان زنان، افرادى كه مقادير زيادى از مواد غذايى خاص مانند كلم، بادام زميني، هلو و اسفناج مصرف مى كنند، افرادى سابقه خانوادگى دارند، افرادى كه در رژيم غذايى آنها مقدار يد بسيار كم است و نيز در افرادى كه از داروهاى خاص مانند ليتيم و كوبالت استفاده مى كنند اغلب شايع است.
در موارد همراهي با کم کاري تيروييد استفاده از قرص هاى جايگزين هورمون تيروئيد راه درمان اين عارضه است. اين داروها نياز اعضاى بدن را به هورمون تيروئيد رفع كرده و در نتيجه براى اين غده حالت استراحت فراهم مى شود.
در صورت داشتن گواتر ساده و معمولی ، مصرف نمک یددار و مصرف قرص لووتیروکسین توسط پزشک متخصص غدد توصیه می شود.
در صورتی که گواتر برای مدت طولانی درمان نشود، میتواند منجر به گرفتگی نای و مری شود. در اکثر مواقع گواتر در اندازه کوچک باقی میماند و تاثیرات جدی بلند مدت ندارد.
گواتر مسری نیست و هیچ خطری اطرافیان بیمار را تهدید نمیکند. هدف اصلی از درمان گواتر کاهش اندازه غده تیروئید است.
استفاده از قرصهای جایگزین هورمون تیروئید مثل لووتیروکسین راه اصلی درمان این عارضه است. این داروها نیاز اعضای بدن را به هورمون تیروئید رفع کرده و در نتیجه برای این غده حالت استراحت فراهم میشود.
البته درمان با داروی لووتیروکسین معمولا در موارد زیر توصیه نمیشود:
سن بالا، داشتن بیماری زمینهای به ویژه بیماری قلبی و زنان یائسه ای که درمان جایگزین هورمون دریافت نمیکنند.
در برخى موارد شايد لازم باشد كه فرد از خوردن برخى از داروها يا مواد غذايى خاص خوددارى كند. در موارد بسيار اندك نيز كه هيچ يك از اين روشها مؤثر نباشد و داشتن گواترهای شدید ممکن است درمان با ید رادیواکتیو و یا جراحی گواتر نیز نیاز باشد.
پس از درمان، اندازه این غده کاهش پیدا میکند و در نتیجه علائم گواتر بهبود پیدا میکند.
منبع: تبیان رادیو سلامت