ديابت نوع 1
بيمار معمولاً لاغر است. شروع علايم آن قبل از 30 سالگي مي‌باشد و ولي ممكن است در هر سني بروز كند. براي درمان لازم است به بدن بيمار انسولين تزريق شود.
ديابت نوع 2
معمولاً در افراد بيش از 30 سال تشخيص داده مي‌شود اگر چه امروزه در كودكان و نوجوانان نيز بروز مي‌كند. افراد براي درمان به انسولين نيازي ندارند درمان در اين موارد براساس رژيم غذایی و داروهاي خوراكي است ولي ممكن است در بعضي مواقع براي كنترل قند خون به انسولين نياز باشد.
ديابت حاملگي
افزايش قند خون در زنان حامله ايجاد مي‌شود.
ساير انواع اختصاصی ديابت
الف) نقص ژنتيكي در عملكرد سلولهاي بتاي لوزالمعده
ب) نقص ژنتيكي در عملكرد انسولين
ت) بيماريهاي مربوط به سایر غدد بدن
ز) برخي از داروها يا عوامل شيميايي
ه) عفونت‌ها
و) سندرمهاي ژنتيكي كه گاهي با ديابت همراه مي‌شوند
در هر يك از انواع ديابت در بعضي موارد نياز به استفاده از انسولين مي باشد، بنابراين استفاده از انسولين نمي‌تواند عاملي براي طبقه‌بندي ديابت باشد.
منبع:کتاب راهنمای دیابت نوع 1 در کودکان و نوجوانان از خانم زهرا سعید رضایی کارشناس تغذیه و خانم دکتر قائمی
