[sbu_post_image]
وزن کم هنگام تولد با مدت زمان حاملگی رابطه مستقیم دارد، چراکه هر چه تعداد هفته های بارداری نسبت به مدت طبیعی کمتر باشد، وزن کم هنگام تولد در نوزادان شایع تر و با مرگ و میر بالای نوزادان همراه است.
در عین حال، نوزادان با وزن تولد بسیار پایین، وزن کمتر از ۱۵۰۰گرم دارند و غالبا پره ماچور (نارس) هستند. در واقع پره ماچور به نوزادی گفته می شود که پیش از هفته ۳۷بارداری به طور زنده متولد شود. پره ماچور اغلب برای اشاره به واژه نارسی (immaturity) نیز به کار می رود. میزان بقای این نوزادان دقیقا با وزن زمان تولدشان در ارتباط است.
در مقایسه با نوزادان بالاتر از ۳۷هفته ، نوزادان با وزن تولد بسیار پایین احتمال بیشتری برای بستری شدن های مکرر در بیمارستان طی سال اول زندگی به علت نارس بودن و عفونت ها و در سال های بعد به دلیل عوارض نورولوژیک و اختلالات روانی اجتماعی دارند.
تاثیر کم وزنی نوزاد بر مکانیسم و عملکرد طبیعی بدن
عامل اولیه تعیین میزان مرگ و میر (مورتالیته) و بیماری (موربیدیته) وزن زمان تولد است.
شایع ترین یافته نامطلوب حین تولد، اختلالات ضربان قلب جنین است. از طرفی میزان نیاز به احیا و مشکلات زمان تولد در این نوزادان بیش از دیگر نوزادان است.
در نوزادن کم وزن نسبت به نوزادان طبیعی خطر ابتلا به بیماری های سلسله اعصاب بیشتر است ؛ همچنین وزن نوزاد مهم ترین عامل بقا و رشد و نمو طبیعی اوست. وزن نوزاد و عوارض ناشی از عدم رشد کافی ، مهم ترین عامل مرگ و میر در ۲۸روز اول تولد است.
وزن کم نوزاد از موثرترین عوامل در مرگ و میر پس از ۲۸روز اول زندگی و بیماری ها و ناتوانی های دوران کودکی است.
نوزادان کم وزن هنگام تولد، خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری فلج مغزی در مقایسه با نوزادان طبیعی دارند، در صورتی که نوزاد کم وزن ، نارس هم باشد این بیماری بیشتر آنها را تهدید می کند.
منبع: روانشناسی
