[sbu_post_image]
کورتیزول در ترمیم زخم ها ، رفع التهاب بافت ها، تجزیه پروتئین ها و تبدیل آن ها به قند، مقابله با شرایط ناگوار بدنی و محیطی مانند بیماری، عفونت میکروبی، شوک های عصبی و عاطفی، گرما و سرما دخالت دارد و به کمک بدن می آید.
به علت پخش گیرنده های کورتیزول در نقاط مختلف بدن، این هورمون، آثار فیزیولوژیک وسیعی را در همه جای بدن موجب می شود. مهم ترین اثر کورتیزول، افزایش مقاومت بدن در مواقع استرس و تداوم حیات است.
هنگامی که گلوکز (قند خون) مورد احتیاج نباشد، کورتیزول باعث افزایش ذخیره گلیکوژن (ذخیره قندی) در کبد و به مقدار کمتر در عضلات و قلب می شود. ولی در شرایط بی غذایی موجب می شود که بافت های مهم بدن، گلوکز کافی دریافت کنند. اگر فردی از خوردن غذا خودداری کند، پس از مدتی ذخیره گلوکز تمام می شود، در صورتی که وجود گلوکز برای فعالیت مغز ضروری است. در چنین شرایطی کورتیزول از طرق مختلفی قند خون را افزایش می دهد.
تاثیر هورمون کورتیزول بر احساسات
هورمون كورتيزول به بدن كمك مي‌كند كه در واكنش به شرايط استرس‌زا ميزان قند خون و فشار خون را افزايش دهد اما همچنين بر روي خلق و حافظه نيز تاثير مي‌گذارد. ميزان اين هورمون معمولا وقتي افراد از خواب بيدار مي‌شوند بالا است و طي 30 دقيقه بعد افزايش پيدا مي‌كند و به اين ترتيب شخص تمايل پيدا مي‌كند كه دوباره به رختخواب برود.
عصباني شدن در طول روز باعث افزايش ميزان كورتيزول به هنگام خواب مي‌شود. همچنين، افرادي كه ميزان كورتيزول كمتري در هنگام صبح دارند در طول روز بيشتر احساس خستگي مي‌كنند.
منبع: تبیان ، نیک صالحی
