[sbu_post_image]
زمانی که قند خون از حالت طبیعی بالاتر می رود انسولین نیز در بدن آدمی ترشح می شود. بالا رفتن قند خون زمانی رخ می دهد که فرد در رژیم روزانه غذایی خود از قندها و حتی از پروتئین ها استفاده می کند.
هورمون انسولین در بدن
انسولین هورمونی است که در تنظیم قند خون نقش انکار ناپذیری دارد. این هورمون با دیواره سلول های هدف پیوند برقرار کرده و موجب تسهیل ورود قند و حتی اسید آمینه به درون عضلات می شود. این هورمون همچنین سنتز گلیکوژن در بدن را تشدید کرده و به این روش نیز از میزان قند موجود در خون کم می کند. گلیکوژن تولید شده در بدن نیز در بافت کبد و در بافت عضلات ذخیره می شود. دو سوم از گلیکوژن موجود در بدن در بافت عضلانی ذخیره شده و مابقی نیز در درون کبد ذخیره می شود. گلیکوژن موجود در کبد برای تثبیت قند خون موثر است.
انسولین میزان نفوذ پذیری سلول های عضلانی به قند و اسید آمینه ها را افزایش داده و ورود این مواد به درون سلول ها را تشدید می کند. اگر چه این هورمون موجب افزایش ورود قند و اسید آمینه به درون سلول های عضلانی شده و قند زاید موجود در بدن را به صورت گلیکوژن در کبد و در عضلات ذخیره کرده و بدین ترتیب موجب کاهش میزان قند خون می شود اما در برخی شرایط نیز می تواند منجر به تشدید فرایند چربی سوزی در بدن شود. در صورتی که چنین اتفاقی در بدن اتفاق بیافتد می توان انتظار داشت که فرایند چربی سوزی در بدن نیز متوقف شود.
مصرف انسولین در ورزشکاران
استفاده از انسولین در ورزش به گونه ای است که این دارو را می توان به همراه استروئیدها به کار گرفت. بسیاری از ورزشکاران این دارو را در کنار داروی گران قیمت و بسیار قدرتمند هورمون رشد استفاده می کنند.
بهترین زمان برای مصرف این دارو پس از اتمام فصول ستگین تمرین یعنی زمانی است که بدن تمایل و نیاز زیادی به جذب قند و پروتئین دارد. البته ناگفته پیداست که در پرورش ایران از این خبرها نیست و هر چیزی در هر زمامی که مصرف شود خوب بوده است.
گفته می شود که دز مصرف این دارو در حدود 1 واحد به ازای هر 20 پوند از وزن بدن بوده است. دقت به این مهم داشته باشید که به وزن در این دستور مصرف به پوند بیان شده است نه به کیلوگرمی که در ایران رایج است. با این وجود گفته می شود که افرادی که قصد استفاده از این دارو را دارند باید مصرف را با دزهای پایین تر مثلا 2 الی 4 واحد در روز شروع کرده و به تدریج نیز دز مصرف را با رعایت احتیاط بالا ببرند. در کنار مصرف این دارو ورزشکاران باید قند مصرفی خود را نیز افزایش دهند. عمل کردن به این توصیه فرد را از رفتن به شوک انسولینی در امان نگه خواهد داشت.
گفته می شود که به ازای هر واحد انسولینی که مصرف می شود فرد باید در حدود 10 گرم قند نیز در همان وعده دریافت کند. به دلیل اینکه این دارو در حدود 6 الی 8 ساعت در بدن آدمی به صورت فعال باقی می ماند امکان افت میزان قند خون در 6 الی 8 ساعت پس از مصرف آن نیز وجود داشته است. بنابراین می توان گفت که مصرف قند کافی در این ساعات نیز الزامی خواهد بود.
از شایع ترین علایم افت قند خون که می تواند منجر به بروز شوک انسولینی شده و فرد را حتی تا ملاقات با عزرائیل پیش ببرد می توان به سر گیجه و خواب آلودگی اشاره کرد. استقبال از خواب پس از مصرف انسولین به معنی استقبال از مرگ خواهد بود.
منبع: مجله اینترنتی 1پارس