علت نداشتن ریش و سبیل

[sbu_post_image]

خیلی از آقایان از اینکه صورتشان کم‌مو است و یا به علت نداشتن ریش و سبیل پر پشت، عصبانی و نگرانند و در آرزوی این هستند که ریش و سبیل پرپشتی مثل دیگران داشته باشند و انواع درمان‌ها را جستجو می‌کنند. نداشتن ریش و سبیل نوجوانان و جوانان در اغلب موارد علت خاصی ندارد و به خاطر مسائل ژنتیکی طبیعت بدن فرد طوری بنا نها شده است که فولیکولهای موی کمی در اون ناحیه رشد کند.

علل در نیامدن موی صورت پسران

در نیامدن موهای صورت در جنس مذکر دو منشأ می‌تواند داشته باشد. یکی اینکه اصلا فولیکول مویی وجود نداشته باشد. مثلا در بعضی نشانگان‌ها (سندرم‌ها) مثل هیپوتریکوزیس ارثی و مادرزادی چنین مشکلی وجود دارد و به طور ژنتیکی در بعضی از پسران و مردان خانواده، قسمتی از ریش‌های فرد در نمی‌آید. در بیشتر این موارد در قسمت‌های فاقد ریش، فولیکول مو اصلا وجود ندارد و لذا هیچ درمانی نمی‌تواند باعث رشد مو شود و تنها راه‌حل کاشت مو می‌باشد که البته در موارد بسیار نادری که این تنک بودن غیرقرینه و محدود به منطقه کوچکی باشد، منطقی به نظر می‌رسد و نیاز به درمانی ندارند.

اما دومین علت نداشتن ریش و سبیل، کمبود هورمون‌های مردانه است. کمبود هورمون مردانه (آندروژن) اگر قبل از سن بلوغ رخ دهد، در جنس مذکر موجب علایمی می‌شود که شامل ایجاد علایم ثانویه جنسی به طور ناقص، تناسب اسکلتی خواجه‌ای، آلت تناسلی کوچک، کوچک ماندن بیضه‌ها و عدم تشکیل چین و چروک‌های خاص کیسه بیضه است. در این حالت صدای فرد نازک مانده و توده عضلانی‌اش افزایش پیدا نکرده و قدرت فرد از حد طبیعی کمتر خواهد بود.

علایم بلوغ مرتبط با رویش ریش و سبیل پسران

شروع بزرگ شدن بیضه‌ها در پسران، تقریباً از سن 11.5 سالگی (در بازه 9.5 تا 13.5 سالگی) آغاز می‌شود که تنها چند ماه بعد از سن جوانه زدن پستان‌ها در دختران است. یک سال پس از بزرگ شدن بیضه‌ها، رشد آلت تناسلی آغاز می‌شود. قبل از رشد آلت، موهای ناحیه تناسلی در قائده آلت تناسلی ظاهر می‌شود و پس از رشد آلت، موهای زیر بغل شروع به رشد می‌کنند. تکمیل رشد بیضه‌ها ممکن است در هر زمانی بین سنین 13.5 تا 17 سالگی رخ دهد. افزایش طول و قطر آلت به طور طبیعی بین سنین 10.5 تا 14.5 سالگی رخ می‌دهد و تکامل آلت تناسلی در سنین 12.5 تا 16.5 سالگی انجام می‌شود. جهش رشدی در پسران نسبتاً دیررس است، اما به طور طبیعی و بسته به سرشت هر فرد، از سن 10.5 تا 16 سالگی آغاز می‌شود و تا سن 13.5 تا 17.5 سالگی کامل می‌شود. رشد فرد با سرعت آهسته‌تری برای چندین سال پس از جهش رشدی ادامه می‌یابد.

درمان کم پشتی ریش و سبیل پسران

مردانی که از نداشتن ریش و سبیل رنج می‌برند، باید ابتدا تحت بررسی هورمونی توسط متخصص غدد درون‌ریز قرار بگیرند تا مشکلات هورمونی احتمالی شان بررسی شود. همچنین، معاینه و بررسی موهای سر، دندان‌ها و علایم جنسی ثانویه می‌تواند برای تشخیص سندروم‌های خاص مفید باشد. اغلب افرادی که با این مشکل روبرو هستند، با تراشیدن ریش این نقص را تقریباً غیرقابل مشاهده می‌کنند، اما کسانی که اصرار به بلند کردن محاسن خود دارند، می‌توانند از داروی “ماینوکسیدیل” موضعی که موهای ریز صورت را درشت‌تر می‌کند، استفاده کنند. در مواردی که هیچ مویی روی صورت وجود نداشته باشد، معمولاً درمانی جز کاشت مو برای نداشتن ریش و سبیل نتیجه‌بخش نخواهد بود.

استفاده از رنگ مو ممکن است موی صورت را ضخیم‌تر و پرتر نشان دهد، اما در صورتی که موی صورت خیلی نازک باشد، رنگ کردن آن چندان موثر نیست و نمی‌تواند منظره ریش و سبیل یک فرد بالغ را نشان دهد. اگر تمایل به رنگ کردن ریش و سبیل خود دارید، از محصولاتی استفاده کنید که منحصر به موی صورت آقایان هستند و فقط برای سبیل و ریش استفاده می‌شوند. این محصولات باعث بروز واکنش آلرژیک یا راش نمی‌شوند، البته بهتر است قبل از انجام این کار آن‌ها را آزمایش کنید.

وجود دلایل مختلفی دارد که پس از اصلاح موی صورت، بدون وجود ریش و سبیل، موها به نظر پرپشت و ضخیم‌تر می‌آیند. موها در نزدیکی ریشه‌ی خود کلفت‌تر و تیره‌تر هستند و زمانی که موها از نزدیکی ریشه‌ی خود بریده می‌شوند، به چشم کلفت‌تر به نظر می‌آیند. همچنین، خارج شدن موها از سطح پوست باعث ایجاد حالت زبری روی پوست می‌شود که در یک یا دو روز پس از اصلاح وجود دارد و با ادامه‌ی رشد مو، این حالت زبری کمتر می‌شود. اگر این باور درست باشد، باید افرادی که هر روز اصلاح می‌کنند، ریش پر و کاملی داشته باشند، اما این اتفاق به آن صورت نیست.

خواننده گرامی، پیشنهاد می شود مطلب ” درمان نداشتن ریش و سبیل در پسران ” را جهت کسب اطلاعات بیشتر در زمینه عوامل مرتبط با رویش ریش و سبیل مطالعه فرمایید.

منبع: سیمرغ. ایران سلامت. راسخون