تومورهای تیرویید

۱۹ مرداد ۱۳۹۵

خانه » بیماریهای تیروئید » تومورهای تیرویید

[sbu_post_image]

تومورهای خوش خیم تیروئید

تومورهای خوش خیم تیروئید عبارتند از:

آدنوم فولیکر سلول اپی تلیال. (آدنوم؛ adenoma) نوعی تومور اپی تلیال خوش خیم است که در آن سلول ها، ساختمان های غده ای قابل تشخیصی تشکیل می دهند یا از اپی تلیوم غده ای مشتق می شوند). آدنوم های تیرویید به ویژه اگر با روش های حساسی مانند سونوگرافی ارزیابی شوند به طور شایع قابل تشخیص هستند و در 5 تا 10 درصد بزرگسالان وجود دارد. مهار TSH با لووتیروکسین، اندازه ی ندول ها را حدود 30 درصد کاهش می دهد و ممکن است مانع از رشد بیشتر آنها شود.

سرطان تیروئید

سابقه تابش اشعه ی X به سر و گردن، به ویژه در دوران کودکی، بزرگ بودن اندازه ی ندول تیرویید (4 سانتی متر یا بزرگتر)، وجود شواهدی مبنی بر ثابت بودن تومور در محل خود یا تهاجم آن به غدد لنفاوی و وجود متاستاز (گسترش تومور به سایر نواحی بدن) عوامل خطرساز مهم سرطان تیرویید به شمار می آیند.

یکی از انواع سرطان تیرویید، کارسینوم پاپیلری است که با تهاجم موضعی و انتشار به گره های لنفاوی همراه است.. کاسینوم فولیکولر کمی مهاجم تر است و می توانداز طریق موضعی یا از راه خون به استخوان مغز یا ریه گسترش یابد.

سرطان آناپلاستیک تیروئید بیشتر در بالای 50 سالگی ایجاد می شود و به سرعت تولید درد، اختلال بلع، و خشونت صدا می کند و در سال اول موجب مرگ می شود.

سرطان مدولری تیروئید از سلول های تولیدکننده کلسیتونین منشاء می گیرد و بدخیم تر از سرطان پاپیلری یا فولیکولر است. این نوع سرطان تیروئید، چند کانونی است و به طور موضعی و نیز دور دست گسترش می یابد. درمان این نوع سرطان تیروئبد عمدتاً جراحی است.

برای درمان تمام سرطان های تیروئید باید از عمل جراحی استفاده کرد. انتشار سرطان به غدد لنفاوی را نیز می توان در هنگام جراحی، ارزیابی و ندول های گرفتار را خارج کرد. برداشتن تیرویید (تیرویید کتومی) به طور تقریباً کامل در اکثر بیماران ترجیح دارد. به دلیل آنکه اکثر تومورها به TSH پاسخ می دهند، مهار TSH با لووتیروکسین، اساس درمان سرطان تیرویید را تشکیل می دهد. سرطان های به خوبی تمایز یافته ی تیرویید نیز ید رادیواکتیو را جذب می کنند. لنفوم تیرویید غالباً در زمینه ی تیروییدیت (التهاب تیرویید) هاشی موتو ایجاد می شود. لنفوم ها اغلب به رادیوتراپی خارجی بسیار حساس هستند و نباید آنها را به عنوان درمان اولیه، جراحی کرد، زیرا ممکن است موجب گسترش بیماری شود.