[sbu_post_image]
بطور کلی در مورد اسکن در دوره نوزادی بین صاحب نظران بحث وجود دارد . بحث خطر و فایده در مورد این اقدام تشخیصی پایان یافته است. طرفداران انجام این اقدام فواید آن را به شرح زیر توضیح داده اند:
- اگر نتیجه یک بافت اکتوپیک را نشان دهد. کم کاری تیروئید دائمی مشخص می شود.
- اگر نتیجه اسکن هیچگونه برداشتی نشان ندهد آپلازی یا هیپوپلازی تیروئید, نقص در رسپتور TSH نقص در ترانسپورت ید و یا عبور آنتی بادیهای مادری مهار کننده تیروتروپین مطرح می شود. عدم رویت تیروئید در سونوگرافی تشخیص اول یعنی آپلازی را تایید خواهد کرد.
- اسکن طبیعی یا وجود گواتر به نفع تشخیص اختلال در تولید هورمون است که بیماریهای ارثی را مطرح خواهد کرد. اندازه گیری Tg اختلال در ساخته شدن تیروگلوبولین را از سایر علل جدا خواهد کرد.
تماس با داروهای ضد تیروئیدی (به غیر از ید) نیز نمای مشابه ایجاد خواهد کرد. دربعضی از شیرخواران با آنتی بادیهای مادرزادی ضد رسپتورهای تیروتروپین نیز نمای مشابه دارند. درصورت وجود اختلال در تولید هورمون خطر تکرار در فرزندان بعدی خانواده شرح داده و مشاوره ژنتیک بعمل آید.
- گروهی از بیماران درهیچکدام از دسته های فوق قرار نمی گیرند . ممکن است هیپوتیروئیدیسم گذرا داشته باشند. در این گروه پی گیری دقیق و بررسی مجدد در 3 سالگی توصیه می شود , زیرا در این سن قطع دارو مسئله ای ایجاد نخواهد کرد.
درهر حال تاکید می شود به هیچ وجه درمان بخاطر انجام اقدامات تشخیصی نباید بتاخیر انداخته شود و درصورت نبودن امکانات، درمان شروع می شود و در سن 3 سالگی ارزیابی دائمی یا گذرا بودن هیپوتیروئیدیسم انجام خواهد شد. برای اجتناب از تماس نوزاد با اشعه در سالهای اخیرا کوی داپلر بعنوان انتخاب اول بررسی هیپوتیروئیدیسم کونژنیتال مطرح شده است که مسلماً باید توسط یک فرد متبحر انجام شود.
