علایم شایع التهاب تیروئید عبارتند از:
- بزرگی‌تیروئید
- درد و حساسیت به لمس در غده تیروئید
- تب
- درد فک یا گوش (گاهی اوقات)
- پرکاری تیرویید (ضربان قلب سریع ، عصبی شدن ، لرزش و کاهش وزن سریع)
علت ها و دلایل
- اختلال دستگاه ایمنی (به ویژه تیروییدیت هاشیموتو و پس از زایمان)
- ویروس‌های مختلف مثل اوریون و آنفلوانزا
- عفونت باکتریایی غده تیرویید (نادر)
- بیماری اخیر مثل سل یا هر عفونتی
- بارداری
- سابقه خانوادگی بیماری تیرویید
تشخیص
آزمون‌های تشخیصی می‌توانند شامل بررسی‌های آزمایشگاهی خون، برداشت و اسکن رادیونوکلئید تیروئید و سونوگرافی (بصورت نادر) باشند.
انواع التهاب تیروئید
التهاب حاد تیروئید: التهاب حاد چرکی یک عارضه نادر عفونت خون است که با علائمی مانند تب بالا، قرمزی پوست روی غده تیروئید و درد موقع لمس تیروئید بروز می‌کند. تشخیص آن با کشت خون قابل انجام است، اما در صورتی که کشت خون منفی باشد، می‌توان با سوزن مقداری مایع از غده کشیده و آزمایش کرد. درمان این حالت شامل مصرف آنتی‌بیوتیک قوی و گاهی جراحی و برش غده (تیروئید) و تخلیه چرک است.
التهاب تحت حاد تیروئید: التهاب تیروئید به صورت تحت حاد که تیروئیدیت گرانولوماتوز هم گفته می‌شود، یک اختلال التهابی غده تیروئید است که معمولاً به دنبال عفونت ویروسی رخ می‌دهد و احتمالاً ناشی از عفونت ویروسی است. در 90% موارد ظرف مدت چند ماه بطور کامل برطرف می‌شود. علائم مشخص آن شامل تب، درد در قسمت جلوی گردن و درد در موقع لمس تیروئید است. همچنین، ممکن است بیمار علایم پرکاری تیروئید را داشته باشد.
تیروئیدیت یک بیماری التهابی است که ممکن است در دو نوع طبیعی و کم کاری تیروئید نوسان کند و در نهایت به وضعیت طبیعی بازگردد. درمان این بیماری اغلب با مصرف داروهای ضد التهابی NSAID ها انجام می‌شود. در صورت شدید بودن علایم، ممکن است پردنیزون (کورتیزون) به مدت کوتاهی تجویز شود و در مرحله کم کاری تیروئید، درمان جایگزینی با لووتیروکسین ضروری است.
تیروئیدیت مزمن یک نوع التهاب تیروئید مزمن است که شامل تیروئیدیت هاشیموتو و تیروئیدیت لنفوسیتی است. این بیماری به دلیل تخریب ساختمان تیروئید توسط هجوم سلولهای لنفوسیت خون ایجاد می‌شود و باعث کم کاری تیروئید و گواتر می‌شود. در این نوع بیماری، درد و حساسیت روی غده تیروئید وجود ندارد و بیشتر به صورت بزرگی غده تیروئید (گواتر) و علایم کم کاری تیروئید بروز می‌کند. درمان آن شامل مصرف لووتیروکسین است.
التهاب تیروئید متعاقب زایمان نیز شامل یک بیماری التهابی است که از لحاظ علایم بالینی شبیه تیروئیدیت تحت حاد است. این بیماری معمولا در شش ماه اول پس از زایمان بروز می‌کند و به ترتیب دارای سه مرحله پرکاری تیروئید، کم کاری تیروئید و حالت تیروئید نرمال است. در برخی موارد ممکن است فقط با کم کاری تیروئید بروز کند و برخی بیماران نیز دچار تیروئیدیت مزمن زمینه‌ای هستند.
درمان
درمان تیروییدیت به داروهای مختلفی نیاز دارد. انتخاب داروها بسته به نوع التهاب تیروئید و علایم مربوطه انجام می‌شود. برخی از داروهای معمول شامل داروهای ضد تیروئید یا جایگزینی هورمون تیروئید هستند. همچنین، ممکن است از مسدود کننده‌های بتا آدرنرژیک (بتا بلوکرها) جهت کنترل علایم تیروئید پرکار استفاده شود. در صورت نیاز، آنتی‌بیوتیک‌ها برای مقابله با عفونت و داروهای کورتیزونی برای کاهش التهاب ممکن است تجویز شوند. همچنین، مصرف آسپرین با دوزهای بالا می‌تواند به کاهش التهاب کمک کند و در صورت نیاز، مصرف مسکن نیز توصیه می‌شود. در موارد نادر، جراحی برای برداشتن فشار از نواحی مجاور گردن یا تخلیه آبسه ممکن است لازم باشد.
