چاقی (تمام سنین)

يكي از معضلات قرن حاضر چاقي است متاسفانه شيوع چاقي روز بروز افزايش مي يابد بطوريكه ميتوان گفت درطي 20 سال اخير شيوع چاقي 3-2 برابر  شده است. افزايش شيوع چاقي در تمام گروههاي سني و در تمام نقاط دنيا ديده مي شود .
پايدار ماندن چاقي دركودكان با چاقي در سنين بزرگ سالي همراه است و چاقي در كودكان زمينه ساز بسياري از بيماريها و افزايش مورتاليته (مرگ میر) در سنين بزرگ سالي است

عوارض چاقي

از جمله عوارض چاقي موارد زير را ميتواند نام برد
–    آرتريت و انهدام مفاصل (مفاصل بزرگ )
–    سنگ كيسه صفرا
–    كانسرسيستم توليد مثل
–    افزايش ابتلاي  ديابت نوع II
–    افزايش فشارخون
–    اختلالات ليپيد(چربی های خون)
–    اترواسكلروز(تصلب شرایین)
–    دپرسيون(افسردگی)
–    بيماريهاي مزمن تنفسي (COPD)
–    وقفه تنفسي درخواب
–     دررفتگي سرمفصل اپي فيزاستخوان ران پا
تعدادي از اين عوارض  حتي در سنين كودكي بروز ميكند. با توجه به اينكه چاقي چه در كودكي و چه در بزرگسالي با عوارض همراه است و اين عوارض منجر به از كار افتادگي  صرف هزينه زيادي اقتصادي ، افزايش ميزان مرگ و مير و كوتاهي عمر مي گردد توصيه ميشود درمان چاقي هر چه سريعتر شروع شود و بطور جدي هم دنبال گردد

درمان چاقي

درمان چاقي بطور كلي به عامل ايجاد  كننده چاقي بستگي دارد .
در چاقي هاي پاتولوژيك رفع عامل زمينه اي ايجادكننده چاقي مهم ترين اقدام درماني است. در حاليكه در چاقي ساده (اگزوژن )كه بيشترين موارد چاقي را تشكيل مي دهد  اقدامات درماني متعددي پيشنهاد شده است كه اين اقدامات بر مبناي سه اصل كلي قرار دارد.
1-رژيم درماني چاقي (محدوديت دريافت كالري )
2- ورزش درمانی چاقي (افزايش مصرف انرژي )
3- دارو درمانی چاقي
در موردرژيم درماني و ورزش صحبتهاي زيادي شده است و موفقيت در اين دو مورد مستلزم تغيير در شيوه زندگي ميباشد .
استفاده ازدارو درماني د رچاقي درسالهاي اخير مورد توجه بيشتري قرار گرفته است .جايگاه مصرف دارو در چاقي كودكان زماني است كه چاقي با عوارضي مثل هيپرتانسيون(فشارخون) خفيف – ديس ليپيدمي(اختلال درچربی خون – مقاومت به انسولين – وقفه تنفسي در خواب همراه باشد .
تقسيم بندي زير جهت تصميم درماني پيشنهاد شده است :
در سنين 2 تا 7 سال در صورتيكه BMI بيشتر از 95 پرسانتايل بوده و عوارض ايجاد شده باشد
دربچه هاي بزرگتر از 7 سال :
BMI  A: بين 85 تا 95 پرسانتايل و وجود عوارض ثانويه
BMI  B : بيشتر از 95 پرسانتايل علي رغم نبود عوارض
اگر چه هر دارويي براي مصرف طولاني مدت محدوديت هايي دارد .
چرا پزشكان تمايل زيادي براي مصرف دارو در چاقي كودكان ندارند؟
1-    مصرف هيچكدام از داروها دركودكان بطور قطعي تائيد نشده است .
2-    ثابت نشده كه مصرف طولاني مدت داروها ازساير روشها موثرتر است .
3-    مطالعات محدودي دررابطه با اثر بخشي داروها دردسترس است .
4-    مصرف دارو مقاومت لپتين را اصلاح نمي كند.