[sbu_post_image]
تیروئید یک غده پروانه‌ای با شکلی شبیه به پروانه است که در وسط گردن و زیر حجره واقع شده است. این غده در هفته ۱۰ از زندگی جنین شروع به فعالیت می‌کند و هورمون‌های T3 و T4 را ترشح می‌کند. این هورمون‌ها نقش مهمی در مصرف و ذخیره انرژی بدن دارند و جنین از این سن به بعد به هورمون‌های تیروئید خودش وابسته می‌شود.
در حالت پرکاری تیروئید، این غده بیش از حد فعال می‌شود و باعث افزایش ترشح هورمون‌های تیروئید می‌شود. این افزایش هورمون‌ها باعث افزایش سوخت و ساز در بدن می‌شود. حدود ۳/۱ درصد افراد در جامعه به طور کلی با پرکاری تیروئید مبتلا هستند و این شیوع در زنان و در دوران بارداری پنج برابر مردان است.
پرکاری تیروئید در بارداری بعضی‌ها بدون علامت است ولی بیشتر افراد علائمی دارند. از قبیل:
۱- اضطراب
۲- تحریک‌پذیری
۳- لرزش دست‌ها
۴- اختلال خواب
۵- ضعف عضلانی در بازوها و ران (بعضی‌ها به این علت نمی‌توانند چیزی را از زمین بلند کنند یا از پله بالا بروند).
۶- عدم تحمل به گرما
۷- تعریق
۸- افزایش ضربان قلب
۹- احساس خستگی
۱۰- کم‌شدن وزن علی‌رغم داشتن اشتهای خوب
۱۱- دفع مزاج مکرر
۱۲- اختلال قاعدگی معمولاً به صورت قطع قاعدگی یا تأخیر در قاعدگی
۱۳- اختلال در حاملگی
عوارض پرکاری تیروئید در حاملگی
پرکاری تیروئید در دوران بارداری ممکن است باعث بروز مشکلاتی مانند سقط مراحل اولیه، زایمان زودرس، جنین با وزن کم، مرگ داخل رحمی جنین، مسمومیت حاملگی، افزایش فشار خون و نارسایی قلبی شود. بنابراین، زنانی که دچار پرکاری تیروئید هستند و قصد دارند از نوزادان خود پرستاری کنند، باید بتوانند به درستی از داروهای PTU و MMI استفاده کنند. این داروها معمولاً برای کنترل سطح هورمون تیروئید در بیماران استفاده می شوند.
گفته های قدیمی مبنی بر اینکه زنان دچار پرکاری تیروئید نباید از شیر مادر برای تغذیه نوزاد خود استفاده کنند، اما مطالعات جدید نشان داده است که مصرف شیر مادر برای نوزادان در این شرایط بی خطر است. در واقع، غلظت دارویی که از طریق شیر مادر به نوزاد منتقل می شود بسیار کم است. به همین دلیل، استفاده از داروی PTU به عنوان داروی اولیه برای کنترل پرکاری تیروئید در زنان باردار توصیه می شود، زیرا غلظت پایین تری در شیر مادر دارد.
در کل، پرکاری تیروئید ممکن است به دلیل تغییرات هورمونی در دوران بارداری رخ دهد و در برخی از موارد به صورت خودبخود متوقف شود. با این حال، در زنانی که زمینه پرکاری تیروئید را دارند، به خصوص نوع گریوز، بیماری های کنترل نشده می توانند به دوران بارداری و حتی به کودکان آنها آسیب برسانند. بهترین راه برای جلوگیری از عوارض ناشی از پرکاری تیروئید در دوران بارداری، مطمئن شدن از کنترل بیماری قبل از لقاح جنین است.
اگر شما دچار پرکاری تیروئید هستید و قصد دارید در آینده نزدیک به تشکیل خانواده بپردازید، ممکن است مشاوره با پزشک خود در مورد گزینه های جراحی و درمان اشعه در مرحله برنامه ریزی برای بارداری مفید باشد. باید به یاد داشت که با بارداری، دو بیمار وجود خواهد داشت، یعنی شما و نوزادتان. ارتباط نزدیک با پزشک قبل و حین بارداری می تواند به اطمینان از نتایج بهتر برای هر دو کمک کند.
برای تشخیص پرکاری تیروئید و حاملگی، سطح هورمون های تیروئید در آزمایش خون اندازه گیری می شود و در صورت بالا بودن آنها، بیماری تشخیص داده شده و درمان آن آغاز می شود.
برای آشنایی با ” درمان پرکاری تیروئید در بارداری ” بر روی لینک کلیک کنید.
منبع: ایران ناز. ایران سلامت. روزنامه پزشکی ایران
