[sbu_post_image]
هیرسوتیسم یا پرمویی در حاملگی به ندرت به خاطر اختلالی جدی در بدن صورت می گیرد. حاملگی در اکثر موارد مشکل هیرسوتیسم را تشدید می کند. هیرسوتیسمی که به واسطه تومورها ایجاد میشود نیز بسیار نادر است. غده های ترشحی مو معمولاً بزرگ می شوند و موها نیز به نوبه خود ضخیمتر و تیره تر می شوند. خانم هایی که پرمویی در حاملگی آنها به خاطر افزایش هورمون های مردانه ایجاد شده است، رشد مو در آنها دقیقاً مثل آقایان است. خانم هایی که هیرسوتیسم آنها منبع هورمونی ندارد، موهایی بلند و نازک بر روی صورت، بازوها، سینه و کمرشان درمی آید.
بيشتر زنان در زمان بارداري به درجاتي از پر موئي دچار ميشوند که درناحيه صورت ، واضح تر از نواحي ديگر است. پرمویی در حاملگی در نتيجه اثرات هورموني دوران بارداري است و در فواصلي بعد از زايمان از بين ميروند. در سر هم موها پر پشت تر ميشوند و ريزش طبيعي مو هم کم ميشود. بعد از زايمان بدليل برگشت وضعيت هورموني به قبل از بارداري ؛ نسبت موهاي در حال رشد نيز به حالت طبيعي بر ميگردد و بعد از زايمان يک ريزش نسبتا زياد مو را خواهيم داشت که علاوه بر اثرات افت هورمونهاي دوران بارداري؛ اثرات تغذيه اي و کاهش املاح خوني بخصوص آهن و همچنين مسائل روحي و رواني بعد از زايمان نيز در اين ريزش سهيم هستند. اين ريزش بعد از زايمان با برگرداندن کمبود مواد خوني و تغذيه کافي معمولا بعد از چندين ماه بر طرف شده و تراکم موها به حد قبل از بارداري ميرسد. در موارد نادري کمبود موهاي ريزش کرده به حد قبل از بارداري نمي رسد که نياز به بررسي بيشتر دارد. در صورتي که تا يک سال بعد از زايمان کمبود مو در سر و يا وجود موهاي ضخيم در صورت و نواحي ديگر بدن که در دوره بارداري بوجود آمده از بين نرود بايد بيمار از نظر هورمون آندروژن و وجود کيست و علل پرمویی در حاملگی بررسي گردد.
درمان پرمویی در حاملگی
برای زنان، درمانهای زیبایی و داروهایی که اثر هورمونهای مردانه را بر پیازهای مو کم میکنند، میتواند مفید باشد. اما باید توجه داشت که از بین بردن ظاهری موها، علت اصلی و درونی پرمویی در حاملگی را از بین نخواهد برد. بنابراین تاکید میشود که حتماً با مراجعه به پزشک، علت را پیدا کنید. اگر علت مشخصی برای پرمویی در حاملگی شناسایی شود، پزشک درمان مناسب آن مورد را پیشنهاد میکند و در این صورت، بیشتر موارد هیرسوتیسم در بارداری میتواند با موفقیت، با درمان دارویی و زیبایی برطرف شود.
برای زنان مبتلا به پرمویی خفیف در بارداری، درمانهای موضعی شامل تراشیدن، کندن موها و الکترولیز است. همچنین برداشتن موها با لیزر گزینه جدیدتری به شمار میآید. همچنین، کرم موضعی افلورنیتین (Eflornithine) رشد موهای انتهایی را کاهش میدهد و میتواند به عنوان درمان کمکی همراه با برداشت موها به کار برده شود.
برای دائمی کردن موهای زائد، برخی از زنان علاوه بر درمان طبی پرمویی، از روش الکترولیز در دوران بارداری نیز استفاده میکنند. در این روش، یک سوزن نازک داخل فولیکول مو قرار داده میشود و از جریان الکتریکی برای از بین بردن فولیکول مو استفاده میشود. این روش دردناک است و به دلیل اینکه تنها یک فولیکول در هر مرتبه درمان میشود، برای نواحی بزرگ بدن مناسب نیست. انجام الکترولیز در دوران بارداری هیچ اثر مخرب یا عوارضی نداشته است. اما در چند هفته آخر دوران بارداری، الکترولیز روی سینهها و به ویژه نوک سینهها توصیه نمیشود. به خصوص اگر قصد دارید که فرزندتان را با شیر خودتان تغذیه کنید، حتماً باید به این نکته توجه کنید. همچنین، طی 3 ماهه آخر بارداری، الکترولیز شکم برای درمان پرمویی در حاملگی توصیه نمیشود.
برای آشنایی با ” درمان هورمونی پرمویی ” بر روی لینک کلیک کنید.
منبع: دکتر کریمی. آفتاب. پارسی طب