هیپوگلیسمی

[sbu_post_image]

هیپوگلیسمی به معنای داشتن سطح قند خون کمتر از 80mg/dl در حالی که همراه با علائم است، یا داشتن سطح قند خون کمتر از 70mg/dl بدون هیچگونه علائم است.

در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2، در برخی موارد ممکن است از ابتدای درمان برای کاهش سطح قند خون، نیاز به تزریق انسولین باشد. این موارد شامل شدت بالای هیپرگلیسمی که سطح قند خون ناشتا بیش از 300mg/dl است، HbA1c بالای 11 درصد در زمان تشخیص، و یا وجود داشتن بیماری حاد و کتونوری در زمان تشخیص دیابت می‌شود. در این بیماران، درمان با تزریق انسولین آغاز می‌شود. با رعایت رژیم غذایی مناسب برای دیابت نوع 2، و انجام ورزش منظم، و کاهش سطح قند خون، ممکن است به تدریج بتوان از تزریق انسولین به جای قرص استفاده کرد.

علل هیپوگلیسمی

عوامل ایجاد کننده افت قند خون یا هیپوگلیسمی عبارتند از:

• مصرف بیش از حد داروهای درمان دیابت نوع 2
• دیرمصرف کردن و یا نخوردن یک وعده غذایی اصلی یا میان وعده.
• مصرف کمتر از مقدار لزوم مواد نشاسته ای در رژیم غذایی.
• انجام ورزش های سنگین و طولانی بیش از برنامه منظم روزانه.
• وجود مشکلات کبدی یا کلیوی که باعث افزایش میزان دارو در خون و هیپوگلیسمی می شود.
• تداخل برخی داروهای مصرف توسط بیمار با قرص های قند خون که گاهی موجب افت قند خون و هیپوگلیسمی بیمار می شوند.

علائم و نشانه های افت قند خون

علائم کاهش قند خون شامل موارد زیر است: تپش قلب، تعریق، عصبانیت، لرزش، سرگیجه، سردرد، رنگ پریدگی، ضعف، تاری دید، بی حسی لب ها، گرسنگی، گیجی، تهوع و اضطراب. در صورت بروز این علائم، می‌توان از یک لیوان آب میوه یا سه حبه قند حل شده در نصف لیوان آب یا مواد شیرین استفاده کرد.

کاهش شدید قند خون و هیپوگلیسمی جزو فوریت‌های پزشکی محسوب می‌شود. علائم آن شدید و ناگهانی بوده و شامل تشنج، از دست دادن هوشیاری، گیجی و بی‌قراری است که نیاز به تزریق فوری سرم قندی دارد. اگر بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 با هیپرگلیسمی شدید (یعنی قند بیش از 400mg/dl) مراجعه کرد، اولین قدم درمان رد کردن کمای هیپراسمولار دیابتی است که نیاز به بستری شدن بیمار در مراکز درمانی و درمان توسط پزشک دارد.

خواننده گرامی، پیشنهاد می شود مطلب ” روش های درمان هیپوگلیسمی ” را جهت کسب اطلاعات بیشتر در زمینه هیپوگلیسمی و افت قند خون مطالعه فرمایید.

منبع: کتاب راهنمای دیابت