[sbu_post_image]
بعضی هورمون ها هستند که در ورزش بطور عام و در بدنسازي بطور خاص نقش اساسي دارند. هورمون رشد و فاکتور رشد شبه انسولين (IGE-1) محرک قدرت و رشد عضلاني هستند.
کاربرد هورمون رشد در بدن سازی
هورمون رشد بوسيله غده هيپوفيز توليد گرديده و کبد را براي توليد IGF-1 تحريک مي کند، که در نهايت مسوول بيشرفت رشد و اثرات عضله سازي هورمون رشد مي باشد. مانند تستوسترون اين توليد با بالا رفتن سن کاهش ميابد و احتمالا مسوول حداقل مقداري از کاهش توده عضلاني در افردا مسن تر مي باشد.
مشاهده شده که اين هورمون ها يک رابطه معکوس نسبت به چربي بدن دارند، هر قدرهورمون در شما کمتر باشد تجمع چربي در بدنتان بيشتر است، و اين اولين نشانه براي اقدام شماست. بالا بردن هورمون رشد و IGF-1 با کارهاي تغذيه اي و ورزش امکان پذير مي باشد. هورمون رشد (GH) و فاکتور شبه انسولين-1 (IGF-1) ، تستوسترون و کورتيزول همگي با شدت بدنسازي و در دوچرخه سواري و دويدن با سرعت بالا افزايش مي يابند.
نقش انسولين در بدن سازی
انسولين هورمون ذخيره سازي است. پانکراس در واکنش به غذا انسولين را ترشح مي کند. وقتي شما غذا مي خوريد، آنزيم ها آنرا به گلوکز، اسيدهاي چرب و آمينواسيدها ويتامين ها و مينرال ها تجزيه مي کنند. انسولين با ذخيره گلوکز در عضله و جگر چربي در سلول هاي چربي و با استفاده از آمينواسيدها در غذاهاي پروتئيني در بدنسازي و ترميم واکنش نشان مي دهد.
اين درست نيست که فکرکنيم نتها کار انسولين واکنش به غذاهاي کربوهيداته است، چون بعضي از غذاهاي پروتئيني مانند ماهي و گوشت گاو … خود واکنش قوي نسبت به انسولين دارند. در ديابت توليد انسولين يا ناکافي يا کافي است اما نمي تواند گلوکز را بطور موثر ذخيره کند، که اين حالت را مقاوم به انسولين گويند.
ترکيب غذاهاي پيش و پس از ورزش يا نوشابه هاي ورزشي محتوي پروتئين و کربوهيدرات يک واکنش انسوليني قوي در سوخت گيري مجدد پس از يک جلسه تمرين ايجاد مي کنند. ارزش اين عمل اين است که همراه با ذخيره گلوکز و سنترآمينواسيد و پروتئين جديد، شما يک واکنش قوي آنابوليک عضله سازي مي گيريد.
انسولين يک هورمون آنابوليک مهم است و دستکاري انسولين يک وسيله مهم براي بدنسازي است.
منبع: راه تندرستی
