[sbu_post_image]
اگر به هر دلیل در مردان میزان هورمون استروژن نسبت به تستوسترون زیاد شود، رشد غیرطبیعی پستان ها در مردان را شاهد خواهیم بود. البته چند حالت فیزیولوژیک یعنی طبیعی نیز وجود دارد که باعث ژنیکوماستی می شود. اولین نوع ژنیکوماستی فیزیولوژیک مربوط به دوران بلوغ است. بسیاری از پسرها اواسط دوره بلوغ یعنی حدود ۱۴ سالگی بزرگی و برآمدگی دردناکی را در پستان هایشان متوجه می شوند. این حالت معمولا زودگذر بوده و طی ۶ ماه از بین می رود و همزمان با رشد اندام های مردانه است.
در پسران و مردان چاق نیز رشد پستان ها نسبت به دیگران بیشتر است. البته حجم عمده این رشد مربوط به چربی است، اما قسمتی از آن به دلیل تبدیل هورمون مردانه در بافت چربی به هورمون زنانه است که به رشد بافت های پستانی منجر می شود. مردان پیر نیز بتدریج با کم شدن هورمون مردانه و زیاد شدن بافت چربی درجاتی از ژنیکوماستی را تجربه می کنند که غیر طبیعی نیست.
علائم ژنیکوماستی (بزرگی سینه مردان)
ژنیکوماستی عموماً بصورت یک یافته بالینی مطرح میشود و معمولاً زمانی قابل تشخیص میشود که اندازه آن به بیش ازنیم سانتی متربرسد. نکته مهم در معاینه بالینی افتراق ژنیکوماستی کاذب یا لیپوماستی از ژنیکوماستی واقعی است بطوریکه در ژنیکوماستی واقعی،است بطوریکه در ژنیکوماستی واقعی،پستان وجود داشته و نسج غده اي به صورت رشته هائی که از اطراف نیپل منشا گرفته اند، بدست میخورند همچنین آرئول(هاله پستان) ممکن است بزرگ یا برجسته باشد درد موضعی نیز در برخی موارد وجود دارد .
در معاینه باید بیمار به دقت از نظر صفات ثانویه جنسی، اندازه بیضه ها، وجود توده شکمی یا بیضوي، وجود ابهام جنسی شامل هیپوسپادیاز یس، بررسی شود. توده یکطرفه، سفت، بدون درد و نامنظم مطرح کننده بدخیمی است. جهت افتراق ژنیکوماستی واقعی از کاذب بهتر است بیمار به پشت بخوابد و دستهایش را زیر سرش قرار دهد و معاینه کننده پستان را بین دو انگشت شست و اشاره قرار داده و فشار دهددر لیپوماستی مقاومتی وجودندارد و دو انگشت به یکدیگر میرسند. ولی در ژنیکوماستی حقیقی، بین دو انگشت، قوام بافتی سفت که نسبت به نیپل به صورت متقارن است جلب نظر میکند.