بلوغ زودرس و دیررس هم برای والدین و هم برای فرزندان آنها مشکلاتی را در بر دارد و موجب ایجاد استرس در آنها خواهد شد. والدین باید با ایجاد رابطه عاطفی با فرزندان خود مشکلات بلوغ زودرس و دیررس را به حداقل برسانند. ایجاد رابطه صمیمانه با فرزندان از سوی والدین و همچنین توجه به نقش معلمان در جلوگیری از بروز رفتارهای نابهنجار و مخرب می‌تواند به کاهش چنین آسیب‌هایی در نوجوان کمک کند.
مشکلات بلوغ زودرس
افرادی که به بلوغ زودرس مبتلا می‌شوند، از نظر روانی با مشکلات زیادی روبرو خواهند شد. افزایش سرعت رشد اندام‌ها و ظهور علائم بلوغ در نوجوانان کم‌سن می‌تواند باعث ایجاد اضطراب شدید در آنها و والدینشان شود. همچنین، مشکلات رفتاری و هیجانی مانند تغییر در تعاملات اجتماعی و کاهش تمرکز در مدرسه در افرادی که با بلوغ زودرس روبه‌رو می‌شوند، مشاهده می‌شود. اختلالات خلقی و شخصیتی نیز در این افراد بیشتر دیده می‌شود.
بلوغ زودرس ممکن است باعث شود که فرد زودتر از موعد با استرس‌های مربوط به دوره جوانی روبرو شود، ارتباطات اجتماعی او را تحت تأثیر قرار دهد و حتی در برخی موارد، موجب انزوای نوجوان شود. مواردی همچون وجود حریم‌های بیش از حد و خجالت ممکن است باعث شود که فرزندانی که به بلوغ زودرس دچار شده‌اند، نتوانند مشکلات خود را به والدین خود اعلام کنند و این می‌تواند اضطراب آنها را بیشتر کند. والدین باید انتظار داشته باشند که چنین علائمی را دیده و پیگیری کنند و قبل از آنکه فرزندان این اطلاعات را از همکلاسی‌ها و دوستان خود به‌طور ناقص و نامفهوم دریافت کنند، با آنها ارتباط برقرار کنند و همه آنچه لازم است را به شکل درست به آنها بیان کنند. ایجاد رابطه صمیمانه با فرزندان و توجه به نقش معلمان می‌تواند به کاهش چنین آسیب‌هایی در نوجوانان کمک کند. اطمینان دادن به فرزندان در مورد طبیعی بودن تغییراتی که در حال تجربه آنها است، نقش کلیدی در پیشگیری از اضطراب دارد.
مشکلات بلوغ دیررس
بلوغ دیررس به معنای عدم رخ دادن تغییرات فیزیکی و هورمونی در پسران به موقع و در زمان مناسب است که باید با رشد سنی رخ دهد. بر اساس آمارها، تنها ۳ درصد از پسران دچار بلوغ دیررس می‌شوند و این مشکل در پسران بسیار شایع‌تر از دختران است. این مقاله به بررسی علائم بلوغ دیررس در پسران می‌پردازد.
تاخیر در بلوغ ممکن است برای پسران به مدت چند سال اتفاق بیفتد و در صورتی که کودک به بلوغ کامل ولی با تأخیر برسد، این وضعیت به عنوان بلوغ دیررس شناخته می‌شود. در افراد مبتلا به بلوغ دیررس، تغییرات جنسی ثانویه به طور مناسب رخ نمی‌دهند و این باعث می‌شود که این افراد به وضوح از همسالان و همکلاسی‌های خود عقب بمانند.
نشانه اول بلوغ جسمی در پسران، افزایش اندازه بیضه‌ها است و باید حداکثر تا سن ۱۴ سالگی اتفاق بیفتد. در بدن هر مردی یک محور یا آبشار هورمونی وجود دارد که از بالا به پائین از اجزا زیر تشکیل شده‌اند:
هیپوتالاموس، هیپوفیز و بیضه‌ها. بیضه‌ها هورمونی به اسم GnRH ترشح می‌کند، این هورمون به غده هیپوفیز رفته و سبب ترشح دو هورمون LH و FSHمی شود. این دو هورمون از طریق جریان خون به بیضه‌ها رفته و هورمون LH سبب ترشح هورمون تستوسترون توسط بیضه‌ها می‌شود و هورمون FSH سبب تولید اسپرم توسط بیضه‌ها می‌گردد. هورمون تستوسترون عامل ایجاد علایم بلوغ در پسر بچه‌ها می‌باشد. مهم‌ترین اختلال در بلوغ دیررس این است که غده هیپوتالاموس به موقع اقدام به ترشح هورمون GnRH نکرده و در نتیجه بیضه‌ها فعالیت خود را شروع نمی‌کنند. بنابراین رفع مشکلات بلوغ زودرس و دیررس از مسائلی است که باید به آن توجه ویژه شود.
برای آشنایی با ” درمان بلوغ زودرس ” بر روی لینک کلیل کنید.
منبع: پارسینه. اطلاعات
