[sbu_post_image]
با بلوغ زودرس، کودکان با مشکلات و استرس‌های جوانی مواجه می‌شوند و گاهی نمی‌دانند چگونه با این تغییرات کنار بیایند. آنها از نظر جسمی تظاهرات بلوغ را تجربه می‌کنند، اما تجربه کافی برای مدیریت آن ندارند. دختران ممکن است با ظاهر شدن علائم عادت ماهانه، مشکلات روحی و عوارض بلوغ زودرس را تجربه کنند و در هر دو جنس، به دلیل افزایش شهوت، رفتارهای ناهنجار شایع است.
هنگامی که بلوغ در سنین پایین شروع می‌شود، رشد قدی کودکان بیشتر می‌شود و به نسبت کودکان همسن خود، قد بلندتری خواهند داشت، اما پس از 2 یا 3 سال، رشد قدی متوقف می‌شود و آنها در نهایت بزرگسالان کوتاه قدی خواهند شد. از نظر شکل جسمی و ظاهری بدن نیز ممکن است مشکلاتی دیده شود. همچنین، این کودکان ممکن است از نظر روانی نیز با مشکلات مواجه شوند.
رشد سینه‌ها یا ایجاد قاعدگی در دختران کم‌سن یا رویش موهای صورت و کلفتی صدا در پسران کم‌سن مقایسه با همسالان خود، باعث بروز اضطراب شدید در این کودکان و والدین آنها می‌شود. بنابراین، درمان باید بسیار زود شروع شود (قبل از سن استخوانی 12 سال برای دختران و 13 سال برای پسران).
نکته مهم این است که هوش این کودکان طبیعی و حتی در برخی موارد بالاتر از همسالان خودشان است، اما به دلیل تغییرات ظاهری و تاثیر هورمون‌ها، ممکن است دچار اختلالات رفتاری، حالت‌های تهاجمی و حتی افسردگی شوند. در برخی موارد، روش‌های جراحی برای درمان توده‌هایی که در مغز به صورت نابجا هورمون ترشح می‌کنند، استفاده می‌شود.
علائم بلوغ زودرس
در دختران علائم ابتدا با بزرگ شدن سینه‌ها ظاهر می‌شود و بعد از آن موهای نواحی از بدن که غدد جنسی در آنها وجود دارد، دیده می‌شوند، مانند دستگاه تناسلی و زیربغل یا حتی گاهی اطراف سینه‌ها. عادت ماهانه نیز در مرحله نهایی است. اطراف نوک سینه‌ها تیره و ضخیم می‌شود و نوک سینه‌ها جلو می‌آید. جوش نیز در صورت این کودکان افزایش می‌یابد.
در پسران اولین علامت، بزرگ شدن بیضه و سپس بلوغ دیگر اجزای اندام تناسلی است.قد این کودکان ابتدا بلندتر از همسن‌های خودشان است. صدای این کودکان ضخیم می‌شود و موهای صورت به شکل زودرس ظاهر می‌شوند.
در صورت موفقیت، پزشک درمان را تا رسیدن کودک به سن طبیعی بلوغ ادامه می‌دهد و سپس قطع می‌کند تا بلوغ به طور طبیعی پیش برود. در واقع، آگاهی والدین از نشانه های بلوغ زودرس و مراجعه زود و به موقع، موفقیت درمان را به دنبال دارد.
بلوغ زودرس (early puberty ) پدیدهاى فیزیولوژیک است که هم در پسران و هم در دختران دیده مى شود که فرد زودتر از هم سالان خود علائم و آثار بلوغ را ظاهر مى سازدو البته شیوع آن در دختران بالاتر است. اینکه در بیشتر موارد نشانه‌های بلوغ در یک دختر تقریبا در همان زمانی که مادرش بلوغ را تجربه کرده ظاهر می‌شود، نشان می‌دهد ژنتیک بر زمان آغاز این پدیده اثر مستقیم دارد. در واقع این ژنتیک است که تعیین می‌کند در چه سنی فرد وارد بلوغ شود اما چنین به‌نظر می‌رسد که سایر عوامل نیز بر سن شروع و البته پیشرفت تکامل بلوغ تاثیرگذارند. سوءتغذیه، وضعیت عمومی سلامت، بیماری های هورمونی چون تیروئید و بیماری های مزمنی چون دیابت، موقعیت جغرافیایی و البته حالت روانی همگی می‌توانند بر زمان شروع بلوغ اثر بگذارند. علاوه بر موارد ژنتیکی و تغذیه، التهابات مغزی و بیماری‌های دستگاه عصبی نیز در بلوغ زودرس تاثیرگذار است.
از عوامل تاثیر گذار دیگر در بلوغ زودرس اضافه وزن در دختران است که احتمال بلوغ زودرس را افزایش می‌دهد ولی این رابطه در پسران حالت عکس دارد و لاغری مفرط، باعث افزایش احتمال بلوغ زودرس می‌شود. زمان شروع عادت ماهانه در دخترانی که وزن‌شان بیش از ۳۰ درصد وزن طبیعی آنهاست و نسبتا چاق هستند، زودتر از حد میانگین است. تاخیر در شروع دوره قاعدگی، در کودکان مبتلا به سوءتغذیه شدید هم شایع است. بیماری هایی مثل بزرگی مادرزادی غده فوق کلیه، تومورهای غده فوق کلیه و در نهایت تومورهای بیضه می تواند با ساختن مقادیر زیاد هورمون جنسی مردانه (آندروژن) بلوغ زودرس را در پسران ایجاد کند، البته گاهی هیچیک از این موارد وجود ندارد و فعالیت زیاد سلول های سازنده هورمون مردانه علت ماجراست.
نقش والدین در پیشگیری از عوارض بلوغ زودرس
والدین باید با ایجاد رابطه صادقانه و دوستانه با فرزندان خود، به آنها در مورد تغییرات بلوغ زودرس توضیح دهند و آنها را از عوارض آن و مراقبت‌های لازم آگاه کنند.
ارتباط والدین با معلمان فرزندانشان می‌تواند به برقراری روابط دوستانه آنها با هم‌سنانشان و پیشگیری از مشکلات روانی ناشی از بلوغ زودرس کمک کند.
رعایت عوامل و شرایط فردی، خانوادگی و اجتماعی قابل کنترل، می‌تواند به کاهش عوارض بلوغ زودرس در زندگی کودکان کمک کند. مراجعه به پزشک متخصص برای بررسی و درمان عوارض بلوغ زودرس، جهت پیشگیری از مشکلات استخوان‌بندی، رشد قدی و انجام معاینات و آزمایش‌های دوره‌ای اهمیت دارد.
بنابراین، درمان باید در اسرع وقت شروع شود (قبل از سن استخوانی 12 سال برای دختران و 13 سال برای پسران). موفقیت درمان نیازمند آگاهی والدین از عوارض بلوغ زودرس و مراجعه به موقع به پزشک است. در صورت موفقیت، پزشک درمان را تا رسیدن کودک به سن طبیعی بلوغ زودرس ادامه می‌دهد و سپس آن را قطع می‌کند تا بلوغ به‌طور طبیعی در سن مناسب رخ دهد.
خواننده گرامی، پیشنهاد می شود مطلب ” درمان بلوغ زودرس ” را جهت کسب اطلاعات بیشتر در زمینه بلوغ زودرس مطالعه فرمایید.
منبع: آکاایران. جهان نیوز. اطلاعات
