[sbu_post_image]
اختلال نعوظ به عدم توانایی دستیابی به نعوظ یا حفظ آن به شکل همیشگی یا تکرارشونده اطلاق میشود که ممکن است مانع شروع یا تکمیل یک نزدیکی جنسی شود. بیش از ۵۰٪ مردان با اختلال نعوظ، از کمکاری غدد جنسی رنج میبرند که قابل درمان است و این اختلال یکی از شایعترین اختلالات جنسی در مردان بالای ۴۰ سال است. اختلال نعوظ در طول عمر بسیار کم رخ میدهد، اما نوع اکتسابی آن در ۱۰ تا ۲۰ درصد مردان گزارش شده است و با افزایش سن، احتمال بروز اختلال نعوظ در مردان بیشتر میشود، بهطوریکه حدود ۷۵٪ مردان در ۸۰ سالگی این اختلال را تجربه میکنند. اما باید توجه داشت که این اختلال در تمامی مردان مسن دیده نمیشود و ارتباط دسترسی به شریک جنسی، سابقه فعالیت جنسی مستمر و عدم وجود بیماریهای عروقی با تداوم توانایی جنسی مرد در سنین بالا دارد. در کل، تنها ۱۰٪ مردان مبتلا به اختلال نعوظ در سراسر جهان درمان مناسب دریافت میکنند.
دلایل اختلال نعوظ
تحریک جنسی مردان فرایندی پیچیده است که شامل مغز، هورمون ها، احساسات، اعصاب، ماهیچه ها و رگ های خونی می شود. اختلال نعوظ ممکن است مشکلی مرتبط با هریک از این موارد باشد. همچنین استرس و مشکلات روحی می تواند باعث اختلال نعوظ شود و یا آنرا بدتر کند. بعضی اوقات مخلوطی از مشکلات جسمی و روانی باعث اختلال نعوظ می شود. برای مثال، مشکل جسمی کوچکی که ممکن است فرایند جنسی شما را کند بکند ممکن است باعث نگرانی درباره ی اختلال نعوظ شود و این نگرانی ممکن است باعث اختلال نعوظ و یا بدتر شدن آن شود.
در اکثر موارد اختلال نعوظ با یکی از موارد جسمی معمول زیر مرتبط است:
- بیماری قلبی
- عروق خونی مسدود شده(آترواسکلروز)
- کلسترول بالا
- فشار خون بالا
- دیابت
- اضافه وزن
- سندرم متابولیک، موردی که شامل فشار خون افزایش یافته، آنسلین بالا و چربی دور کمر و کلسترول بالا.
- بیماری پارکینسون
- بیماری پیرونی، توسعه لایه ی زخم درون آلت
- مصرف داروی خاص
- سیگار
- مصرف الکل یا سایر مواد مخدر
- درمان سرطان پروستات یا پرستات بزرگ شده
- جراحی و یا آسیب مربوط به ناحیه ی لگنی یا نخاع
درمان اختلال نعوظ
چاقی، کمتحرکی و سیگار کشیدن احتمال اختلال نعوظ را به شدت افزایش میدهد. درمان این اختلال میتواند شامل مهارکنندههای PDE5، تزریق آلپروستادیل، استفاده از پمپهای وکیوم و جراحی کاشت پروتز آلت تناسلی باشد. همچنین، در مردان مبتلا به هیپوگنادیسم، مصرف مکمل تستوسترون میتواند بهبود ایجاد کند. اما در هر صورت، باید از عوارض جانبی احتمالی مطلع شد و سطح هموگلوبین، ترانس آمینازهای سرم و سطح آنتیژن اختصاصی پروستات (PSA) برای احتمال خطر آدنوکارسینوم پروستات پایش شود. همچنین، غربالگری از نظر عوامل خطرزای قلبی ـ عروقی نیز در مردان دچار اختلال نعوظ بایستی مدنظر قرار گیرد، زیرا این مردان ممکن است در معرض خطر افزایشیافته بیماریهای قلبی ـ عروقی باشند.
برای آشنایی با ” مشکلات نعوظ و انزال زودرس ” بر روی لینک کلیک کنید.
منبع: راستینه. پزشکی بالینی. دکتر سلام