علایم مرض قند

[sbu_post_image]

انسولین ماده ایی است که توسط بدن درلوزالمعده ساخته می شود وبه گلوکز اجازه می دهد تابه سلول واردشود. در علایم مرض قند درسلول گلوکز صرف تولید انرژی می شود که شما برای فعالیت و انجام کارهای روزانه به آن نیاز دارید. اگر به بیماری دیابت یا مرض قند مبتلا هستید، بدنتان نمی تواند انسولین کافی بسازد ویا نمی تواند انسولین ساخته شده را خوب مصرف کند بنابراین،گلوکز درخون باقی می ماند وسلول های بدن شما انرژی مورد نیاز خود را بدست نمی آورند.

انواع دیابت (مرض قند)

دیابت یک بیماری مزمن است که به دو نوع تقسیم می‌شود: دیابت نوع اول و دیابت نوع دوم. دیابت نوع اول معمولاً در سنین پایین تر و بیشتر در نوجوانان دختران (12-10 سال) و پسران (14-12 سال) بروز می‌کند. در این نوع از دیابت، بیمار مجبور است هر روز انسولین را تزریق کند.

دیابت نوع دوم شایع‌ترین نوع دیابت است و حدود 90 تا 95 درصد موارد دیابت را شامل می‌شود. عواملی مانند افزایش سن (بالای 45 سال)، چاقی (به ویژه چاقی شکمی)، اضافه وزن، سابقه خانوادگی، دیابت بارداری، فعالیت بدنی کم، نژاد، و سابقه تولد نوزاد با وزن بالای 4.5 کیلوگرم، خطر ابتلا به دیابت را افزایش می‌دهند. این نوع از دیابت ممکن است سال‌ها بدون تشخیص باقی بماند زیرا سطح گلوکز خون به آرامی افزایش می‌یابد. افراد مبتلا به دیابت نوع دوم 2 تا 4 برابر بیشتر از دیگران در معرض خطر بیماری‌های قلبی عروقی قرار دارند.

تغذیه مناسب و فعالیت بدنی روزانه می‌تواند کمک کند تا این نوع از دیابت تحت کنترل قرار گیرد. این اقدامات می‌تواند به کنترل سطح گلوکز خون کمک کرده و خطر ابتلا به عوارض جانبی و بیماری‌های دیگر را کاهش دهد.

نشانه های مرض قند

علایم و نشانه های مرض قند شامل پر ادراری و تکرار ادرار، احساس تشنگی و نوشیدن زیاد آب، احساس ضعف و پرخوری، و کاهش وزن بدون دلیل است. این علایم عمدتا در دو گروه از افراد دیده می‌شود: دیابت وابسته به انسولین که بیشتر در جوانان زیر 40 سال و دیابت غیر وابسته به انسولین که بیشتر در بزرگسالان بالای 40 سال ظاهر می‌شود.

در موارد دیابت جوانان، کودکان یا جوانان، با لاغری همراه با علائم دیگری مانند پر ادراری، پرخوری، پر نوشی، و گاهی کما اسیدوتیک مراجعه می‌کند. این سنین سن رشد فرد است و با توجه به مرض قند، کاهش وزن و کالری، پروتئین، ویتامین و املاح به اندازه کافی برای رشد مناسب و وزن ایده‌آل باید تامین شود.

مصرف غذا و دفعات آن باید با زمان و دفعات تزریق انسولین تنظیم شود تا عارضه کاهش قند خون که خطرناک است برای بیمار ایجاد نشود و همچنین کنترل قند خون مناسبی حاصل گردد. برای دست یابی به اهداف ذکر شده، مشورت با پزشک معالج و مشورت مکرر با کارشناس تغذیه ضروری است.

در مرض قند بالغین اغلب موارد بیمار با چاقی مراجعه می‌کنند. کاهش وزن می‌تواند به مهار بهتر بیماری کمک کند و گاهی حتی بدون نیاز به دارو، به تنهایی یا همراه با ورزش، می‌تواند منجر به درمان بیماری و طبیعی شدن قند خون فرد شود. جهت کاهش بافت چربی (لاغر شدن)، کاهش متوسط کالری مصرفی روزانه به میزان 500-250 کیلوکالری و نیز افزایش فعالیت بدنی (ورزش) کمک کننده است. در بین غذاها، مواد قندی-نشاسته‌ای، چربی‌ها، پروتئین‌ها، منبع پروتئین هستند. باید به کاهش متناسب مصرف آن‌ها توجه شود تا وزن ایده‌آل به دست آید.

باید 50-60 درصد از کالری‌های روزانه از مواد قندی-نشاسته‌ای تامین شود. این مواد به دو دسته تقسیم می‌شوند:

1. کربوهیدرات‌های ساده (قندها) مانند شکر، عسل، شیرینی‌جات، شربت‌ها و خرما، که باعث افزایش سریع قند خون و بروز علایم می‌شوند و باید از مصرف آن‌ها پرهیز شود.

2. کربوهیدرات‌های ترکیبی (نشاسته‌ها) مانند نان، برنج، سیب‌زمینی، برخی از شیرینی‌جات و ماکارونی، که سرعت افزایش قند خون و بروز علایم توسط آن‌ها متوسط است و مصرف آن‌ها باید طبق برنامه غذایی تنظیم شود.

فیبرها ترکیبات پلی‌ساکاریدی هستند که در نان‌های سبوس‌دار، نان جو، سبزیجات و میوه‌ها وجود دارند. فیبرها قابل هضم و جذب در دستگاه گوارش انسان نبوده و وجود آن‌ها در برنامه غذایی باعث پرحجم شدن غذا و احساس سیری می‌شود. همچنین، در جلوگیری از یبوست مفید بوده و خاصیت ضد سرطان دستگاه گوارش برای آنها ذکر شده است. سبزیجات مانند کاهو محدودیت مصرف در افراد دیابت ندارند. میوه‌ها و مواد غذایی حاوی سبوس باید طبق جداول کالری مصرف شوند.

برای آشنایی با ” داروهای ضد دیابت ” بر روی لینک کلیک کنید.

منبع: به سایت. دگتر گوگانی