[sbu_post_image]
گاهی اوقات در سوءتغذیه و کم خوری های مفرط اشخاصی را می بینیم که بدن و صورت باد کرده ای دارند و در اثر بدخوری ورم دارند، ولی ممکن است مردم به اشتباه فکر کنند که این اشخاص چاق هستند. بنابراین چاقی از نظر علمی یک تعریف مشخصی دارد. در واقع میزان چربی اضافی بدن به گونه ای که سلامت بدن را تهدید کند، به لحاظ علمی چاقی گفته می شود. البته از دید مردم، چاقی تعریف دیگری و یک آدم چاق، ویژگی های دیگری دارد. در این خصوص نباید شکل ظاهری مردم معیار و مبنای قضاوت باشد. یعنی اگر ظاهر شخصی را نگاه کردند، نباید قضاوت کنند که چاق هست یا خیر.
ما افراد سالمندی را داریم که اصلا به نظر نمی آید که اضافه وزن داشته باشند، اما میزان چربی بدنشان زیاد است و به لحاظ علمی چاق هستند و کسانی را هم داریم که استخوان بندی درشتی دارند و این استخوان بندی درشت اقتضا می کند که عضله زیاد و مناسبی هم داشته باشند و مردم فکر می کنند که این شخص چاق است.
بنابراین در مورد چاقی نمی توان اساسا بر اساس ظاهر اشخاص قضاوت کرد. در ضمن صرف این که کسی چاق است، نمی توان گفت که از هر ماده مغذی به میزان فراوانی در بدنش دارد. ما مواردی داریم که اشخاصی به دلیل خوردن چربی زیاد، چاق اند و در عین حال شب کور هستند، چون ویتامین A کافی دریافت نکرده اند و پوستشان هم خراب است، یا لثه هایشان ناراحت است و خون ریزی می کند، چون ویتامین C کافی دریافت نمی کنند. در واقع این اشخاص تعادل را در خوردن خود رعایت نکرده اند.
چاقی و عوامل تهدید کننده سلامت افراد
تعداد زیادی از عوامل تهدید کننده ی سلامت افراد با چاقی در ارتباط هستند که نه تنها سلامت جسمی، بلکه سلامت روحی و سلامت اجتماعی را نیز شامل می شود.
افرادی که چاق هستند سیستم هورمونی شان به گونه ای عمل می کند که روی ذهن و روح شان اثر می گذارد. این افراد عموما بی حال ترند. خیلی از کارها و فعالیت ها را انجام نمی دهند و متاسفانه به برخی از آرزوهای شان هم نمی رسند؛ مثلا امکان انتخاب همسر دلخواه شان نسبت به دیگران کمتر می شود و یا امکان همراهی با دیگران در فعالیت اجتماعی مثل ورزش کردن و یا رفتن به پیک نیک را طبیعتا از دست می دهند. چاقی عوارض جدی دارد و این عوارض، فقط جسمانی نیست.
منبع: تبیان
