[sbu_post_image]
سرطان هاي تخمدان به دو گروه تقسيم مي شوند:
در یک گروه 80 درصد سرطان هاي تخمدان را تشکيل مي دهند. صحبت ما بيشتر در مورد اين دسته از سرطانهاي تخمدان است که بعد از 40سالگي شايع اند و در سنين 75 تا 79 سالگي به حداکثر شيوع خود مي رسند، به طوري که با افزايش سن، بروز آن به شدت افزايش مي يابد. اين گروه از سرطان ها اکثرا در مراحل پيشرفته تشخيص داده مي شوند و به اين ترتيب تشخيص زودرس (در مراحل اوليه) مهم است.
و در گروهی دیگر سرطان هاي تخمداني که از سلول هاي جنيني منشا مي گيرند و 20 درصد سرطان هاي تخمدان را تشکيل مي دهند که بيشتر در دختران و زنان تا قبل از 20 سالگي بروز مي کند. اين گروه برعکس گروه اول، به دليل بروز علائم حاد (بيشتر به صورت درد و تورم شکمي) در مراحل اوليه تشخيص داده مي شوند و بقاي عمر در اين گروه از سرطان هاي تخمدان، زياد است.
تشخيص زودرس سرطان تخمدان
تشخيص زودرس سرطان تخمدان در مراحل اوليه، توسط موارد زير امکان پذير است:
روبان فيروزه اي
مراجعات 6 ماه يک بار خانم ها به پزشک زنان براي معاينه
مراجعه به پزشک متخصص زنان، در صورت مشاهده ي هر گونه علامت غيرطبيعي در لگن و شکم (به خصوص در سن بالاي 40 سال)
شک کردن پزشک به وجود سرطان تخمدان، در صورت شنيدن شکايات احتمالي بيمار در انجام سونوگرافي داخل واژن
نشانههاي بيوشيميايي در خون
نشانه هاي باليني سرطان تخمدان در مراحل اوليه، ناشي از رشد تومور در داخل لگن است که علائمي مانند سوء هاضمه، دردهاي مبهم شکمي و ساير اختلالات خفيف گوارشي، تکرر ادرار و احساس فشار در لگن را ايجاد مي کند.
تشخيص اوليه اين موارد، نيازمند شک پزشک به وجود بيماري، با شنيدن علائم گفته شده توسط بيمار است و پزشک در گفتگو با زنان 40 تا 60 ساله که علائم مبهم گوارشي و لگني دارند، بايد وجود تومورهاي تخمدان را مد نظر قرار دهد.
منبع: تبیان