انزال زودرس(Premature ejaculation) زمانی رخ می‌دهد که مایع منی بسیار زود و بدون آن که مرد کنترلی بر آن داشته باشد، خارج شود و در نتیجه مرد به سرعت به ارگاسم برسد. به عبارت دیگر انزال زودتر از آن که مرد بخواهد و قبل از شروع نزدیکی یا مدت کوتاهی بعد از دخول، رخ می‌دهد. انزال زودرس برخی مردان را دچار ناراحتی و اضطراب شدیدی می‌کند.
از هر پنج مرد یک نفر در مرحله‌ای از زندگی خود با مشکل در کنترل کردن انزال یا انزال زودرس مواجه می‌شود. چنانچه انزال زودرس مکرراً رخ دهد، به حدی که زندگی جنسی فرد را مختل کند و اجازه ندهد که مرد یا همسرش از رابطۀ خود لذت ببرند و ارضاء شوند، با مشکلی پزشکی روبه‌رو هستیم.
عامل‌های متعددی موجب زودانزالی می‌شود. مشکلات روانی مانند استرس، افسردگی و عامل‌های دیگری که بر سلامت روانی و عاطفی فرد تاثیر می‌گذارد، این عارضه را تشدید می‌کند. در عین حال شواهد روزافزون حکایت از آن دارد که عامل‌های زیست‌شناختی برخی مردان را بیشتر مستعد انزال زودرس می‌سازد.
علائم انزال زودرس
علائم اصلی زودانزالی عبارت است از:
- انزال در اثر تحریک جنسی جزئی رخ می‌دهد و مرد کنترل کمی بر آن دارد.
- لذت جنسی به دلیل کنترل کم بر انزال کاهش می‌یابد.
- احساس گناه، شرمساری یا ناامیدی
زمان مراجعه به پزشک
اگر دائماً قبل از آن که بخواهید به ارگاسم و انزال می‌رسید، بهتر است به پزشک مراجعه کنید. به خاطر داشته باشید که یک بار انزال زودرس به این معنا نیست که دچار عارضه‌ای شده‌اید که نیاز به درمان دارد. چنانچه انزال زودرس باعث بروز مشکلات مهمی در زندگی جنسی یا روابط فردی شده باشد یا بخواهید که رفتار درمانی را برای رفع مشکلتان امتحان کنید، ممکن است پزشک شما را به سکس تراپیست معرفی کند.
تشخیص
زودانزالی بر اساس علائم عمومی این مشکل تشخیص داده می‌شود. پزشک برای درک بهتر مشکل، سابقه زندگی جنسی بیمار را بررسی می‌کند و سوالاتی از وی می‌پرسد. اگر به پزشک برای رفع مشکل زودانزالی مراجعه کردید، با او صادق باشید. اطلاعات بیشتری که به پزشک ارائه دهید، به او کمک می‌کند تا بهترین راه حل را برای شما پیدا کند.
اگر در بررسی سابقه زندگی جنسی، عوامل روانی یا عاطفی مهمی که به زودانزالی دامن زده باشد، مشخص نشود، پزشک بیمار را معاینه می‌کند. او ممکن است پروستات را معاینه کند یا آزمایش‌های عصبی را برای بررسی عملکرد سیستم عصبی انجام دهد تا مشخص شود که آیا انزال زودرس پی‌آمد وجود مشکلی جسمی است یا خیر.
مدت زمان مورد انتظار
انزال زودرس گاهی اوقات خود به خود ظرف چند هفته یا چند ماه برطرف می‌شود. تلاش برای کاهش استرس یا غلبه بر دیگر مشکلات روانی به بهبود وضعیت کمک می‌کند.
اما بعضی موارد انزال زودرس مشکلی مزمن است که خودبه خود برطرف نمی‌شود و برای درمان آن باید از متخصص کمک گرفت. برخی آقایان به سرعت به درمان واکنش نشان می‌دهند، حال آن که عده‌ای مدتی طولانی با این مشکل دست و پنجه نرم می‌کنند. درهر حال روش‌های درمانی موثری برای رفع مشکل زودانزالی وجود دارد.
درمان انزال زودرس
یکی از روش‌های موثر در درمان انزال زودرس، رفتاردرمانی است که به طور گسترده از “تکنیک فشار دادن” استفاده می‌شود. در این روش، مرد تشویق می‌شود که زمانی که احساس می‌کند در حال نزدیک شدن به ارگاسم است، رابطه جنسی را متوقف کند. سپس خود یا همسرش بدنه آلت را بین انگشت شست و دو انگشت دیگر فشار دهد. این فشار باید به مدت 20 ثانیه با ملایمت و دقت انجام شود. سپس زوجین می‌توانند به رابطه جنسی خود ادامه دهند. این تکنیک می‌تواند در صورت لزوم تکرار شود. اگر این تکنیک موفقیت‌آمیز باشد، مرد به تدریج یاد می‌گیرد که با فشار دادن، انزال را به تاخیر بیندازد و در نهایت می‌تواند آن را بدون فشار دادن کنترل کند. رفتاردرمانی می‌تواند به 60 تا 90 درصد آقایان در رفع مشکل انزال زودرس کمک کند. با این حال، برای موفقیت درمان، همکاری و مشارکت زوجین ضروری است. همچنین، از آنجا که انزال زودرس ممکن است عود کند، ممکن است بیمار نیاز به جلسات رفتاردرمانی بیشتری داشته باشد.
درمان دارویی زودانزالی می‌تواند با استفاده از داروهایی که انزال را به تاخیر می‌اندازند، انجام شود. یکی از عوارض جانبی شایع مصرف بعضی داروها، به ویژه داروهای ضدافسردگی، تاخیر در ارگاسم است. حتی اگر فرد دچار افسردگی نباشد، این تاثیر هنوز هم باقی می‌ماند. بنابراین، مصرف داروهای ضدافسردگی می‌تواند باعث تأخیر در انزال شود. مهارکننده‌های بازجذب سروتونین انتخابی (SSRIs) مانند فلوکستین (پروزاک)، پاروکستین (پاکسیل) یا سرترالین (زولفت) و ضدافسردگی‌های سه حلقه‌ای مانند کلومیپرامین (انافرانیل) از جمله داروهایی هستند که برای درمان زودانزالی تجویز می‌شوند.
برخی آقایان ممکن است از مصرف داروهای موسوم به بازدارنده‌های فسفودی استراز، مانند سیلدنافیل (لویترا) و تادالافیل (سیالیس) نتیجه مثبتی در کنترل زودانزالی بدست آورند. این داروها می‌توانند به تنهایی یا همراه با SSRIs مصرف شوند. با این حال، بهتر است هر بار یک دارو، ترجیحاً در دوز پایین امتحان شود.
علاوه بر این روش‌ها، برخی آقایان موفق می‌شوند انزال را با کاهش تحریکی که حین رابطه جنسی تجربه می‌کنند، کنترل کنند. برای این منظور، برخی از کرم‌ها وجود دارند که می‌توانند آلت را تاحدی بیحس کنند و تحریکی که منجر به ارگاسم می‌شود، را کاهش دهند. روش دیگر این است که بیمار از یک یا چند کاندوم استفاده کند. البته باید توجه داشت که این روش‌ها ممکن است لذت جنسی رابطه را مختل کنند.
پیش‌آگهی
بسیاری از آقایان برای مدت کوتاهی موقتاً دچار انزال زودرس می‌شوند، سپس مشکلشان خودبه خود برطرف می‌شود. پیش‌آگهی انزال زودرس حتی برای مردانی که در اثر ابتلا به بیماری با این مشکل مواجه شده‌اند، نیز خوب است.
روش‌های پیشگیری از انزال زودرس
انزال زودرس به وقوع می‌پیوندد که مرد در زمان مقاربت، زودتر از آنکه خود یا همسرش بخواهند، به انزال برسد. این مشکل، یکی از شایع‌ترین مشکلات جنسی در مردان است و یکی از هر سه مرد، به این مشکل دچار می‌شود. انزال زودرس معمولاً در اوایل رابطه رخ می‌دهد، زمانی که هیجان جنسی و اضطراب بالاست و تحریک بیش از حدی وجود دارد. اگر این مشکل مکرر نباشد و هر از گاه رخ دهد، معمولاً نگرانی نیست.
برای تشخیص این مشکل، باید معیارهای زیر را بررسی کرد:
- انزال در کمتر از یک دقیقه بعد از دخول رخ می‌دهد.
- مرد نمی‌تواند انزال را در اکثر موارد کنترل کند یا به تاخیر بیاندازد.
- انزال باعث ناراحتی و ناامیدی می‌شود و موجب خودداری مرد از برقراری رابطه جنسی می‌شود.
زودانزالی در میان مردان جوان‌تری که هنوز در حال کشف تجارب و روابط جنسی هستند، شایع‌تر است. همچنین، در مردانی که مدتی طولانی رابطه جنسی نداشته‌اند، نیز درصد شیوع بالاتری دارد. این مشکل به ندرت به دلیل بیماری یا مشکلات ساختاری یا جسمی رخ می‌دهد.
اضطراب عملکردی یکی از علل اصلی زودانزالی است. در این شرایط، بهتر است مرد با همسرش درباره احساسات خود صحبت کند تا بتواند این مشکل را از بین ببرد. زودانزالی یکی از مشکلات رایجی است که مردان و زنان در روابطشان با آن مواجه می‌شوند. بنابراین، به آقایان توصیه می‌شود که آرامش خود را حفظ کنند، زیرا این مشکل غالباً خود به خود برطرف می‌شود.
پرت کردن حواس خود
وقتی برانگیختگی به سطح بسیار بالایی رسید و احساس کردید که در حال رسیدن به اوج لذت جنسی هستید، یک نفس عمیق بکشید و به موضوع دیگری، ترجیحاً یک موضوع کسل کننده فکر کنید. وقتی برانگیختگیتان کمتر شد، اما آلت همچنان راست و در حالت نعوظ بود، می‌توانید ادامه بدهید.
روش توقف ـ شروع
زمانی که احساس کردید، نزدیک رسیدن به ارگاسم هستید، آلت را بیرون بیاورید و کمی استراحت کنید تا از انزال جلوگیری کنید. با توقف و شروع مجدد تحریک جنسی یاد می‌گیرید که تجربه جنسی را طولانی‌تر کنید و انزال را به تاخیر بیاندازید.
روش فشار دادن
زمانی که احساس کردید انزال قریب‌الوقوع است، خودتان یا همسرتان انتها یا نوک آلت را به آرامی به مدت 10 ـ 20 ثانیه فشار بدهید، تحریک را به مدت 30 ثانیه متوقف کنید، سپس دوباره تحریک را شروع کنید. این کار را می‌توانید تا زمانی که خودتان بخواهید به انزال برسید، ادامه بدهید. تکنیک توقف ـ شروع را می‌توان در کنار تکنیک فشار دادن انجام داد.
کرم بیحس کننده
می‌توانید انتهای آلت را با کرم‌های مخصوص بیحس کنید. این کرم‌ها مانند داروی بی‌حسی موضعی عمل می‌کنند. کاندوم‌های ضخیم‌تر نیز به دلیل کاهش حساسیت آلت نوعی اثر بیحس کنندگی دارند و بنابراین تحریک و در نتیجه رابطه جنسی را طولانی‌تر می‌کنند.
پیشنوازی بیشتر
همسرتان را قبل از رابطه واژینال، آن‌قدر تحریک کنید تا به سطح برانگیختگی بالایی برسد؛ به این ترتیب انزال و ارگاسم تقریباً هم‌زمان رخ می‌دهد.
توصیه‌های دیگر
رعایت توصیه‌های زیر نیز به حل مشکل زودانزالی کمک می‌کند:
- نگرش سالمی نسبت به رابطه جنسی داشته باشید. چنانچه نسبت به زندگی جنسیتان احساس گناه، اضطراب یا ناامیدی دارید، سکس تراپی یا روان درمانی را امتحان کنید.
- به خاطر بسپارید که هر فردی ممکن است دچار مشکلات جنسی بشود. بنابراین اگر با مشکل زودانزالی مواجه شدید، خودتان را سرزنش نکنید یا بی‌عرضه ندانید. صادقانه دربارۀ مشکلتان با همسرتان صحبت کنید تا دچار سوءتفاهم و تصورات اشتباه نشوید.
