[sbu_post_image]
ید رادیواکتیو بعد از یک اسکن، تجویز می شود و از راه دهان، به صورت قرص و یا مایع، به بیمار داده می شود تا برای یک بار، فعالیت زیاد غده تیروئید را قطع کند.
ید رادیواکتیو توسط سلول های فعال در غده تیروئید برداشته می شود و ید رادیواکتیو، آن سلول ها را تخریب می کند.
از آنجایی که فقط ید توسط سلول های تیروئید برداشته می شود، تخریب هم در همان محل رخ می دهد و این درمان اثر سوئی را در برنخواهد داشت.
درمان پرکاری تیروئید با ید رادیواکتیو برای 50 سال است که استفاده می شود و تنها زنان باردار و شیرده مجاز به استفاده از این درمان نمی باشند.
به طور کلی، بیشتر از 80 درصد این بیماران با ید رادیواکتیو درمان می شوند. بعد از خوراندن ید رادیواکتیو، حدود 8 تا 12 هفته طول می کشد تا تیروئید درمان شود و اندازه آن طبیعی گردد.
یکی از مهم ترین عوارض این روش درمانی، ابتلا به کم کاری دائمی تیروئید است.
شش ماه بعد از درمان با ید رادیواکتیو، ممکن است فرد دچار کم کاری تیروئید موقتی شود. اما اگر این کم کاری تیروئید بیشتر از شش ماه طول بکشد، درمان جایگزینی تیروئید شروع می شود. در این درمان هورمون T4 و یا T3 به بیمار داده می شود.
منبع: تبیان
