درمان علل ایجاد بی نظمی در قاعدگی

[sbu_post_image]

در نوجوانان، سازوکار کنترل‌کنندهٔ تخمک‌‌گذاری و قاعدگی هنوز کامل نیست و فقدان خونریزی شایع است. با ورود زنان به بیست سالگی، قاعدگی نظم پیدا می‌کند.
بی‌نظمی قاعدگی در اواسط دههٔ چهل‌سالگی هم که یائسگی نزدیک می‌شود، شایع است. گرچه هنوز قاعدگی روی می‌دهد، ولی ممکن است ۳۰ روز یا بیشتر فاصله بین دو خونریزی بیفتد.
اضافه وزن یا کاهش وزن هم بر هورمون‌های جنسی تأثیر گذاشته و قاعدگی را نامنظم می‌کند. عوامل دیگر غذائی، مثل گیاه‌خواری، نیز در آن نقش دارند. برخی بیماری‌ها هم می‌‌توانند قاعدگی را نامنظم کنند، از جمله عفونت‌، پولیپ یا فیبروئی، زهدان، سرطان و ناهنجاری‌های ساختاری زهدان.

درمان قاعدگی نامنظم

گرچه‌ علل بی‌نظمی قاعدگی معمولاً شایع و بی‌خطر است، اما اگر این بی‌نظمی بیش از چند ماه طول بکشد، برای تشخیص و درمان نزد پزشک بروید و پزشک بسته به‌علت گرفتاری، یکی از درمان‌های زیر را تجویز می‌کند.

• عفونت را بیابید. اگر بی‌نظمی قاعدگی با درد یا تب همراه است، ممکن است دچار عفونت شده باشید. پزشک با تجویز آنتی‌بیوتیک مناسب عفونت را درمان می‌کند.

• هورمون بخورید. اگر سن شما بین ۲۰ و ۴۰ سال است و بی‌نظمی قاعدگی بیش از سه ماه طول بکشد، پزشک ممکن است درمان با داروی شبیه به پروژسترون را به‌مدت سه سال تجویز کند. بعد از آن، بدن چرخهٔ قاعدگی خود را تصحیح خواهد کرد.

• برنامهٔ غذائی را تغییر دهید. تحقیقات نشان داده است که زنان گیاه‌خوار چهار برابر بیشتر از زنان دیگر دچار بی‌نظمی قاعدگی می‌شوند. محققان معتقدند که بالا بودن مقدار فیبر گیاهی در غذای گیاه‌خواران باعث کم‌شدن استروژن بدن و در نتیجه، بی‌نظمی قاعدگی است.

• اگر گیاه‌خوار هستید، از پزشک بخواهید سطح استروژن بدنتان را کنترل کند. اگر مقدار آن کم باشد، پزشک ممکن است تغییر برنامهٔ غذائی یا داروی کمکی استروژن برایتان تجویز کند.

• فیبروئید و پولیپ را درمان کنید. اگر بی‌نظمی قاعدگی در اثر فیبروئید (زائده گوشتی زهدان) باشد، پزشک اول ناهنجاری هورمونی را درمان می‌کند. جراحی فیبروئید معمولاً لزوم پیدا نمی‌کند.

• اگر اختلال در اثر پولیپ (زوائد انگوری شکل در زهدان) باشد، معمولاً آن را می‌‌توان با جراحی سرپائی در مطب پزشک درمان کرد.

پزشکان فیبروئید یا ناهنجاری‌های ساختاری زهدان را که باعث مشکلات قاعدگی می‌شوند با روش‌های مختلف جراحی درمان می‌کنند. در روش برداشت اندومتر، لایهٔ داخلی زهدان تراشیده می‌شود. در موارد شدید، پزشک ممکن است به روش زهدان‌برداری روی آورد که کل رحم برداشته می‌شود.

منبع: پارسی طب