درمان اختلالات جنسی زنان

ازواج نیاز به آموزش در مورد آناتومی و پاسخ‌های فیزیولوژیک جسمانی، از جمله نقش ارگاسم در روابط جنسی دارند. تغییرات فیزیولوژیک مرتبط با بالاتر رفتن سن و یا بیماری‌ها باید به آنها توضیح داده شود. زوج‌ها باید یادآوری شوند که تحریک کلیتورال ممکن است نسبت به تحریک جمعی، موثرتر باشد. بهتر است که تغییرات رفتاری و روش‌های غیردارویی درمان اختلالات جنسی زنان را در نظر بگیرند. مشاوره برای بیمار و همسرش می‌تواند به بهبود رابطه و کاهش تنش‌های ارتباطی کمک کند. تغییرات در سبک زندگی در مورد فاکتورهای خطر معروف می‌تواند بخش مهمی از فرآیند درمان اختلالات جنسی زنان باشد.

تأکید بر ارتقاء سلامت فیزیکی و اجتناب از برخی عادت‌های زندگی (مانند سیگار کشیدن و مصرف مفرط الکل) و داروهایی که ممکن است باعث ایجاد اختلال جنسی زنان شوند، بسیار مهم است. استفاده از نرم‌کننده‌های موضعی می‌تواند منجر به کاهش شکایت از درد هنگام مقاربت و خشکی واژینال شود. ممکن است نیاز به تغییر داروهای مصرفی (مانند داروهای ضدافسردگی) باشد. این شامل استفاده از داروهای کمتر تأثیرگذار بر عملکرد جنسی، کاهش دوز دارو، تغییر دارو یا قطع موقت دارو می‌شود.

تشخیص علت اختلالات جنسی زنان

باید داروهای مصرفی بیمار را مرور کرد چرا که می توانند روی تحریک، میل جنسی و ارگاسم اثر بگذارند. باید نیاز به مشاوره و شناسایی استرس های زندگی فرد را مشخص نمود. معاینه فیزیکی باید شامل ارزیابی دستگاه تناسلی و کلیتوریس باشد. ممکن است معاینه کف لگن مشخص کننده پرولاپس یا سایر اختلالات جنسی زنان باشد. مطالعات آزمایشگاهی به ویژه در شرایطی که در مورد یائسگی تردید وجود دارد، لازم است. میزان استرادیول، هورمون محرک فولیکول (FSH) و هورمون لوتئینیزه کننده (LH) معمولاً معین می شود و باید میزان دهیدرواپی آندروسترون (DHEA) را به عنوان منعکس کننده ی ترشح آندروژن آدرنال در نظرداشت. CBC، ارزیابی عملکرد کبدی و آزمایش لیپید، ممکن است مفید باشد. ارزیابی تشخیصی پیچیده، نظیر اولتراسونوگرافی داپلر و بیوتزیومتری کلیتوریس، نیازمند تجهیزات گران قیمت هستند و سودمندی آنها در درمان اختلالات جنسی زنان مورد تردید است. برای بیمار دانستن اینکه کدام علایم از همه ناخوشایندتر می باشند، مهم است. ارزیابی FSD در گذشته اکثراً یک مفهوم روانی اجتماعی را در برداشت. در هر حال، تناقضات بین طبقه بندی های تشخیصی تنها بر اساس ملاحظات روانی- اجتماعی و پدیدار شدن اتیولوژی های ارگانیک، منجر به طبقه بندی جدیدی از FSD شده است. این معیار تشخیصی بر اساس چهار جزء می باشند که دو به دو ناسازگار نیستند.

1) تمایل اندک جنسی– فقدان مداوم یا راجعه ی افکار جنسی و یا قدرت پذیرش فعالیت جنسی، که موجب پریشانی شخص می شود. تمایل اندک جنسی ممکن است در نتیجه ی نارسایی غدد درون ریز یا همراه با اختلالات روان شناختی یا عاطفی باشد،

2) اختلال تحریک جنسی– عدم توانایی مداوم یا راجعه در دست یابی یا حفظ هیجان جنسی که منجر به پریشانی شخصی می شود.

3) اختلال ارگاسمی– از دست رفتن مداوم یا راجعه ی پتانسیل ارگاسمی بعد از تحریک کافی جنسی، که موجب اضطراب شخص و اختلالات جنسی زنان می شود.

4) اختلال درد جنسی– درد مداوم یا راجعه در در دستگاه تناسلی همراه با تحریک جنسی غیر مقاربتی، که موجب اضطراب شخصی می شود. این طبقه بندی جدیدتر روی «دیسترس شخصی» به عنوان یک نیاز در اختلالات جنسی زنان تأکید می کند و به پزشکان امکان می دهد که با داشتن یک چارچوب مشخص، قبل یا به همراه روش های موسوم مشاوره به ارزیابی اختلالات جنسی زنان بپردازند.

روش های درمان اختلالات جنسی زنان

هورمون درمانی

در خانم هایی که پس از ورود به دوران یائسگی هستند، استفاده از درمان جایگزینی استروژن می تواند بهبود آتروفی واژن، کاهش درد هنگام مقاربت و افزایش حساسیت کلیتوریس را فراهم کند. استفاده از استروژن به صورت کرم موضعی به عنوان روش اولیه توصیه می شود، زیرا این روش اثرات جانبی سیستمیک را ندارد. سطوح آندروژن در زنان پس از یائسگی به طور قابل توجهی کاهش می یابد ولی سطوح تستوسترون یا DHEA، به عنوان پیش بینی کننده های موثر برای درمان آندروژن درمانی اختلالات جنسی زنان شناخته نمی شوند. استفاده گسترده از آندروژن های برون زاد (اگزوژن) توسط مقالات حمایت نمی شود، به جز در شرایط خاص مانند نارسایی زودرس تخمدان یا شرایط یائسگی و اختلالات ثانویه تحریک.

داروهای خوراکی

کارایی PDE-5i در FDS در درمان اختلالات جنسی زنان، حتی با وجود نقش پیشنهاد فیزیولوژی وابسته به نیتریک اکساید در پاسخ جنسی زنانه طبیعی، بسیار ناامید کننده بوده است. تا زمانی که اثربخشی PDE-5i در درمان FDS و اختلالات جنسی زنان اثبات نشده است، استفاده از آنها توصیه نمی شود.

ابزارهای مکشی کلیتورال

درمان اختلالات جنسی می‌تواند با استفاده از ابزارهای مکشی کلیتوریس انجام شود. این ابزارها دستی بوده و با استفاده از باتری کار می‌کنند. آنها شامل یک فنجان پلاستیکی نرم هستند که برای تحریک کلیتوریس طراحی شده‌اند و می‌توانند به درمان اختلالات جنسی زنان کمک کنند. با ایجاد مکش بر روی کلیتوریس تحریک شده، این ابزارها می‌توانند جریان خون به منطقه کاورنوسی افزایش دهند، احتقال موضعی را افزایش دهند و باعث نرم شدن واژن شوند.

خواننده گرامی، پیشنهاد می شود مطلب ” اقدامات تشخیصی اختلالات جنسی ” را جهت کسب اطلاعات بیشتر در زمینه اختلالات جنسی زنان مطالعه فرمایید.

منبع: کتاب غدد و متابولیسم