[sbu_post_image]
خیلی ازاوقات اختلال رشد با کوتاهی قد اشتباه گرفته می شود.
اختلال رشد، فرایندی است که در طول زمان رخ می دهد و تاثیرش به صورت کوتاهی قد بروز می کند و یک بیماری تلقی می شود، اما کوتاهی قد در بسیاری از موارد طبیعی است و اختلال محسوب نمی شود.
کوتاهی قد زمانی اختلال محسوب می شود که فرد از الگوی رشد که متناسب با سن و جنس و نژاد او می باشد، پیروی نکرده و کوتاه تر از آن الگو باشد.
علائم کوتاهی قد و اختلال رشد
بچه هایی که والدین آنها کوتاه می باشند، بیشتر کوتاه قد می شوند و نمی توان هیچگونه بیماری یا مشکلی را برای کوتاه ماندن قد آنها در نظر گرفت. این فرزندان به طور طبیعی رشد می کنند و به قد مشابه با والدین خود می رسند.
کودکانی که در رشد طبیعی خود تاخیر دارند، ولی این تاخیر بیماری و نقص محسوب نمی شود. این کودکان دیرتر از همسالان خود وارد سن بلوغ می شوند و مدت زمان طولانی تری دوره رشد خود را سپری می کنند و در کل قد آنها طبیعی می شود و قد آنها هم ارتفاع با والدین خود می شود.
اما یک سری علایم وجود دارد که نشان می دهند قد کودک کوتاه مانده است و باید برای بهبود آن به پزشک مراجعه کرد. این علائم عبارتند از:
- رشد کودک متوقف شده و یا کمتر از حد انتظار است (کمتر از 4 سانتی متر در هر سال قبل از دوران بلوغ و زمانی که کودک سن دبستان را سپری می کند)
- کاهش و یا اضافه وزن قابل توجه در طی یک ماه
- سوءتغذیه و کاهش اشتها
- به تاخیر افتادن بلوغ (عدم رشد سینه ها در دختران تا سن 14 سالگی و عدم قاعدگی برای دختران تا سن 15 سالگی و عدم رشد بیضه ها در پسربچه ها تا سن 14 سالگی )
توجه داشته باشید که وجود و یا عدم وجود موهای مخصوص سن بلوغ (موهای ناحیه تناسلی)، علامت قابل قبولی برای بلوغ نمی باشد.
منبع: تبیان
