[sbu_post_image]
تاثیر ورزش در افراد ديابتی وابسته به انسولين
ورزشهاي منظم براي افراد ديابتي وابسته به انسولين بسيار سودمند است. طي 16 ـ 12 هفته ورزش دادن به بيماران ديابتي وابسته به انسولين ، بهبود مطلوبي در غلظت قندخون ناشتا و هموگلوبين گليكوزيله آنها مشاهده نمودند.
در افراد ديابتي وابسته به انسولين ، تغييرات غلظت قندخون در طول ورزش بستگي زيادي به سطح انسولين خون دارد. سطح انسولين خون نيز به ميزان انسولين تجويزشده و مقدار جذب انسولين در هر اندام وابسته است.
بهترين زمان پيشنهاد شده براي ورزش در ديابتي هاي وابسته به انسولين، بعد از ميان وعدههاي بعدازظهر و قبل از شام است.
نكاتي كه بيماران ديابتي بايد در هنگام ورزش كردن رعايت كنند :
1. كنترل قندخون مي بايد قبل ،حين و بعد از ورزش انجام شود
2. از وقوع افت قندخون در طول ورزش مي بايستي با اجراي توصيههاي زير جلوگيري كرد :
- شروع ورزش 2 ـ 1 ساعت بعد از صرف غذا
- مصرف 40ـ 20 گرم كربوهيدرات اضافي پيش از ورزش و هر يك ساعت در طول ورزش
- پرهيز از ورزشهاي سنگين در هنگامي كه انسولين تزريق شده بيشترين اثر خود را پيدا ميكند.
- حركت دادن قسمتهايي از بدن كه انسولين در آنها تزريق نگرديده است ( به منظور پيشگيري از جذب سريع انسولين )
- كاهش ميزان انسولين تزريقي به ميزان 50 ـ 30 درصد در صورت لزوم (كوهنوردي، ورزشهاي طولاني مدت )
3. بعد از ورزشهاي طولاني قندخون كنترل گردد و كربوهيدرات ( مواد قندي ) اضافي مصرف شود. اين عمل از افت قندخون كه ممكن است به صورت تأخيري پديد آيد، جلوگيري ميكند
تاثیر ورزش در افراد ديابتی غيروابسته به انسولين
در افراد ديابتي غيروابسته به انسولين ، ورزش عامل اصلي كنترل قندخون است. عامل بعدي مصرف صحيح مواد غذايي است. مطالعات اخير نشان داده است كه اجراي برنامه ورزشي منظم ، ارزش بالايي در كنترل غلظت قندخون اين افراد دارد. افزايش فعاليت بدني، در پيشگيري از پيدايش ديابت نوع 2 ( غير وابسته به انسولين) مؤثر است. اين موضوع به ويژه در افرادي كه بيشتر در معرض خطر ابتلا به ديابت هستند، اهميت بسياري دارد. اين افراد شامل افراد چاق ، فرزندان افراد مبتلا به ديابت و افراد با فشارخون بالا ميباشند.
ورزش در مبتلايان به ديابت نوع 2 باعث افزايش حساسيت سلولها نسبت به انسولين ميشود اما براي رسيدن به پاسخ درماني مناسب ، بايد با رعايت رژيم غذايي صحيح همراه گردد.
كاهش اشتها همراه با فعاليتهاي فيزيكي در اشخاص چاق بيشتر از افراد با وزن نرمال است. همچنين اگر فقط غذا كم خورده و كالري را كم كنيم 25% از توده قسمت ماهيچهاي و 75% از توده چربي فرد كاهش مييابد اما اگر رژيم غذايي به همراه ورزش باشد 98% ازجرم چربي كاهش خواهد يافت.
منبع: موسسه دیابت طبرستان
