شنوایی طبیعی به عملکرد عروق خونی کوچک و اعصاب کوچک داخلی شما بستگی دارد. پژوهشگران معتقدند که به مرور زمان قند خون بالا، سبب صدمه به این عروق و اعصاب می‌شود. در نتیجه قدرت شنوایی کاهش می‌یابد و بیمار به کم شنوایی دچار می گردد.
بر اساس یافته‌های انستیتو بهداشت ملّی (NIH) امریکا، اختلال شنوایی در بیماران دیابتی، 2 برابر نسبت به غیر دیابتی‌ها شیوع دارد.
همچنین اختلال شنوایی در 79 میلیون امریکایی مبتلا به پیش دیابت 30 درصد نسبت به افراد با قند خون طبیعی، شیوع بيش‌تری دارد.
چگونه دیابت باعث اختلالات شنوایی می‌شود؟
شنوایی طبیعی به عملکرد عروق خونی کوچک و اعصاب داخلی کوچک شما بستگی دارد. تحقیقات نشان می‌دهند که احتمالاً قند خون بالا می‌تواند به مرور زمان باعث صدمه به این عروق و اعصاب شود و باعث کاهش قدرت شنوایی شود. بسیاری از افراد ممکن است از این مشکل آگاه نباشند و به آرامی و به مرور زمان کاهش شنوایی را تجربه کنند، بنابراین ممکن است خودشان این موضوع را تشخیص ندهند و نیاز به کمک دیگران داشته باشند.
به طور معمول، پزشکان در ویزیت‌های روتین، شما را برای ارزیابی شنوایی آزمایش نمی‌کنند و حتی اگر آزمایش شنوایی انجام دهند، ممکن است نتیجه آن به راحتی تشخیص داده نشود.
علائم و نشانه های کاهش شنوایی
درخواست تکراركردن سخن از افراد برای تکرار آن‌چه گفته‌اند.
اختلال در شنيدن محاوراتی که بیش از 2 نفر در آن شرکت دارند.
توهم این‌که دیگران زیر لب سخن می‌گویند (مِن مِن می‌کنند).
اختلال در شنوایی صداهای اطفال و خانم‌ها.
بلند کردن بیش از اندازه صدای رادیو و یا تلویزیون که موجب آزار دیگران می‌شود.
پرسش های متداول
كم‌تر از 65 سال دارم چگونه ممکن است اختلال شنوایی پیدا كنم؟
بيش‌تر افراد دچار اختلال شنوایی، كم‌تر از 65 سال سن دارند. اما اختلال شنوایی با سن ارتباط اساسی ندارد و حتی در کودکان نیز ممکن است به وجود آید.
اگر در داشتن اختلال شنوايی ترديد داشته باشم، بهتر است چه كار كنم؟
با پزشک خانواده خود مشورت کنید. او شما را به متخصص شنوایی‌سنجی و یا پزشک متخصص گوش معرفی میکند.
چه درمان‌هایی برای مبتلایان به کاهش شنوایی وجود دارد؟
گاهی اختلال شنوایی ممکن است به دلیل توده‌ی واکس در کانال گوش خارجی باشد که با خارج کردن آن، اختلال شنوایی برطرف می‌شود. اما در موارد دیگر، درمان به نوع کاهش شنوایی بستگی دارد. یکی از شایع‌ترین انواع کاهش شنوایی، کاهش شنوایی از نوع عصبی حسی است که در افراد دیابتی بیشتر دیده می‌شود. این نوع کاهش شنوایی قابل درمان نیست، اما در بیشتر موارد می‌توان از ابزارهای کمکی برای بهبود شنوایی استفاده کرد.
چگونه می‌توانم مطمئن شوم که ابزارهای کمکی می‌تواند شنوایی مرا بهبود دهد؟
در سال‌های اخیر ابزارهای کمکی بسیار پیشرفت کرده است. بر خلاف وسایل کمکی قدیمی که موجب بلندتر شدن صدا می‌شود و وسایل امروزی سبب نزدیک‌تر شدن صدا می‌شود؛ این وسایل می‌تواند بلندی صدا را به صورت اتوماتیک کنترل کند و از صداهای محیطی نیز بکاهد.
امّا از نصب این وسایل روی گوش خود متنفرم!
امروزه وسایل کمکی به شنوایی به صورت کوچک‌تر و کوچک‌تری تولید می‌شوند و بسیاری از افراد حتی متوجه نمی‌شوند که شخص دیگری از این وسایل استفاده میکند. اما اگر این وسایل کمکی استفاده نشود، دیگران به راحتی می‌توانند کاهش شنوایی شما را تشخیص دهند.
افرادی که با کاهش شنوایی مواجه هستند، ممکن است احساس افسردگی کنند و از روابط اجتماعی خود دور شوند. به عبارت دیگر، مطالعات نشان داده است که افرادی که از وسایل کمک شنوایی استفاده می‌کنند، نسبت به افرادی که از این وسایل استفاده نمی‌کنند، کیفیت زندگی بهتری دارند.
منبع : دکتر اسدالله حبیب
