انواع پای مصنوعی برای سطوح مختلف قطع عضو با استفاده از جدیدترین قطعات و تکنولوژی های روز ساخته می شود. در پای مصنوعی ممکن است بسته به نیاز از از مفاصل هیدورلیکی
و الکترونیکی ران و زانو استفاده شود و از بهترین و مناسب ترین انواع پنجه پا به متحرک یا ثابت برای قسمت پنجه استفاده شود. امروزه در بخش تماس استامپ (ناحیه قطع شده) با پای مصنوعی ممکن است از انواع لاینر سیلیکونی و ژلی استفاده شود. در مواردی که قطع عضو در ناحیه مچ به پایین باشد از پروتز زیبایی یا انواع فیلر با استفاده از مواد سیلیکونی، فومی یا چرمی برای بازسازی بخشی از دست رفته استفاده می شود
پای مصنوعی برای قطع بالای زانو
در قطع از مفصل زانو به علت اینکه مفصل زانو کارآیی و عملکرد لازم را ندارد لازم است تا از مفصل زانوی مصنوعی برای جبران حرکت مفصل زانو استفاده شود که در اینصورت
مفاصل خاصی مانند مفصل چهار محوره وجود دارند.
در قطع از ناحیه بالای زانو به علت اینکه مفصل ران حرکت دارد تنها کافی است برای جبران نبود مفصل زانو از مفصل زانوی مصنوعی مناسب برای حرکت زانو استفاده شود. در حال حاضر پیشرفت های زیادی در خصوص ساخت مفصل زانو شده است به طوری که انواع مفاصل هیدرولیک و مفاصل هوشمند الکترونیکی در دسترس است که به خوبی از سرعت و حرکت مفصل سمت مقابل (سالم) تقلید می کنند.
در بسیاری موارد حرکت تقلید شده آنقدر نزدیک به مفصل زانوی طبیعی است که در صورتی که فرد شلوار به پا داشته باشد به سختی می توان تشخیص داد که زانوی فرد طبیعی نیست.
پای مصنوعی برای قطع از ناحیه مچ پا به پایین
در این نوع قطع ممکن است استخوان پاشنه وجود داشته باشد و یا برداشته شده باشد. در نوع قطع سایم که رایج ترین نوع قطع عضو در این سطح است استخوان پاشنه به همراه پد پاشنه به انتهای استخوان تیبیا یا درشت نی جوش داده می شود. این حالت سبب می شود تا فرد بتواند بدون پوشیدن پروتز نیز راه رود.
پروتز ساخته شده برای این حالت معمولا به علت حجیم بودن ناحیه مچ و نیز حداقل اختلاف طول با سمت سالم نازیبا است که این از عمده ترین معایب ساخت پروتز در این سطح می باشد.
معمولا برای راحتی پوشیدن و در آوردن در سمت داخل یا خلف دریچه دارند. در برخی دیگر ممکن است سوکت با استفاده از تکنیک خاصی استوانه ای طراحی شود که در این حالت پوشیدن و در آوردن پروتز راحت بوده اما کل پروتز با توجه به قطر زیاد در ناحیه مچ قدری حجیم تر از نوع دریچه دار می باشد.به طور کلی، پنجه های رایج مورد استفاده در ساخت پروتزهای مچ پا، پنجه پیروگف و سایم می باشد که در مواردی که اختلاف طول دو پا بیش از ۷ – ۸ سانتیمتر باشد از پنجه ساچ نیز می توان استفاده کرد.
در مواردی که قطع عضو در ناحیه کف پا باشد و مفصل مچ پا وجود داشته باشد از پروتزهای سیلیکونی به صورت اکسترنال برای پر کردن بخش های ازدست رفته استفاده می شود.
در این روش از پای بیمار قالبگیری می شود و مطابق با پای سالم بخش های از دست رفته مانند انگشتان بازسازی و با سمت سالم شبیه سازی شده و در نهایت با استفاده از سیلیکون و رنگ مشابه سمت سالم طراحی می شود
از سری مطالب پزشکی عمومی و غیر تخصصی سایت (اطلاعات عمومی و غیر تخصصی پزشکی برای افزایش دانش سلامت و اطلاعات عمومی پزشکی بازدیدکنندگان)
