نقش ورزش در کنترل دیابت

[sbu_post_image]

ورزش، گلوكز و گليكوژن را در داخل ماهيچه‎هاي بدن مي‎سوزاند ( اين پديده در صورتي رخ مي‎دهد كه ديابت كنترل شده باشد). در حين و بعد از ورزش ، قندخون وارد ماهيچه‎ها مي‎گردد و سطح گلوكز و گليكوژن را به حد طبيعي مي‎رساند. وجود برنامه‎هاي منظم ورزشي در افراد ديابتي عملکرد انسولين را تنظیم میکند. ورزش بيماران ديابتي بايد بصورت تمرينهاي هوارسان (آیروبيك) باشد. تمرينهاي هوارسان به فعاليتهايي گفته مي‎شود كه با مصرف زياد اكسيژن توأم باشند.

اين نوع تمرينها دستگاههايي را كه براي سلولهاي بدن اكسيژن تهيه مي‎كنند، فعال مي‎سازند. به دنبال انجام تمرينهاي هوارسان تغييرات سودمند و مفيدي در ريه‎ها ، قلب و رگهاي خوني پديد مي‎آيد. با انجام تمرينات هوارسان ، بدن هواي بيشتري را به داخل ريه‎ها منتقل مي‎كند. به طور معمول تمرينهاي هوارسان به فعاليتهاي استقامتي گفته مي‎شود كه به سرعت زياد نياز ندارد.

بهترين تمرين هوارسان ، دويدن در مسافتهاي طولاني و با آهنگ آرام است.تمرينهاي ديگر شامل اسكي ، صحرانوردي ، شنا ، دويدن آرام ، دوچرخه‎سواري پياده روي و …هستند.

فوايد ورزش برای افراد ديابتی

• كنترل ديابت با ورزش

در ورزشهاي درازمدت مشاهده شده است كه حساسيت سلولها به انسولين افزايش مي‎يابد. اين امر در بهبود وضعيت ديابت بخصوص در افراد غيروابسته به انسولين بسيار با اهميت است. ورزش اگر در شرايط مناسب صورت گيرد يعني بيماري قندخون نسبتاً كنترل شده داشته باشد، غلظت گلوكز پلاسما را ثابت نگه مي‎دارد. علت اين پديده توازن بين برداشت گلوكز توسط عضلات و توليد متقابل گلوكز در كبد است.

• نقش ورزش در كنترل و كاهش وزن افراد دیابتی

يك برنامه صحيح كنترل قندخون در افراد ديابتي غيروابسته به انسولين به كاهش وزن آنها كمك مي‎كند. كاهش وزن ناشي از ورزش، باعث كاهش بافت چربي مي‎گردد، بنابراين مقاومت به انسولين در سلولها كاهش مي‎يابد و به اين ترتيب مصرف داروهاي خوراكي پايين‎آورنده قند خون كم مي‎شود. با انجام ورزشهاي برنامه ريزي شده ، بافت چربي كاهش يافته و توده عضلاني افزايش مي‎يابد.

• آمادگی عضلانی افراد دیابتی با ورزش

ورزش مناسب، تناسب عضلات را بالا مي‎برد. تحقيقات نشان داده است كه انقباضات عضلاني و عمل انسولين هر دو با هم مصرف گلوكز در طول ورزش را زياد مي‎كنند.

• ورزش و كاهش نياز به داروهای خوراكی و انسولين

همراه با كنترل مطلوب قندخون و انجام تمرينات ورزشي مرتب، مصرف قرصهاي خوراكي در برخي افراد ديابتي غيروابسته به انسولين كم مي‎شود و در بيماران ديابتي دريافت كننده انسولين نيز به علت وضعيت مطلوب متابوليك، ميزان انسولين تزريقي كاهش مي‎يابد. مطالعات نشان داده است كه در ماههاي اوليه شروع برنامه هاي ورزشي، انسولين تزريقي گاهي تا 20% يا حتي بيشتر كاهش مي‎يابد.

• ایجاد اعتماد به نفس بيشتر در افراد دیابتی با ورزش

به نظر مي‎رسد احساسات افراد ديابتي تا حدي نيز به حفظ قند خون در سطح طبيعي وابسته باشد. بيشتر افراد ديابتي احتمالاً ناراحتي و از دست دادن كنترل احساسات را همزمان با سطح قندخون بسيار بالا يا بسيار پايين تجربه كرده‎اند. هنگامي كه غلظت قندخون در حد طبيعي است، احساسات در اين افراد تا حد زيادي بهبود مي‎يابد. احساس بهبودي با فعاليتهاي ورزشي مداوم و ورود اين برنامه در زندگي افراد پديد خواهد آمد.

• تاثیر ورزش در تحمل تنشهای عصبی افراد دیابتی

ورزش وسيله موثري براي مبارزه با تنش (استرس) هاي عصبي است. هنگام ورزش موادي به نام آندورفين در خون ترشح مي‎گردند كه موجب تسكين درد و آرامش رواني مي‎شوند.

منبع: موسس دیابت طبرستان