[sbu_post_image]
پر مویی در صورت، گردن و سینه زنان بیماری محسوب می شود و جزو درمان های زیبایی نیست. موهای زائد می تواند نشانه اختلالات غددی مانند هیپوفیز، تیروئید، تخمدان ها و غدد فوق كلیوی و برخی از بیماری های داخلی باشد یا بدون وجود عدم تعادل هورمونی نشانه افزایش حساسیت بافت ها به هورمون مردانه تستوسترون یا بیش سازهای آن در بدن باشد و در نتیجه این هورمون مردانه را فعال كرده و ایجاد علائم مردانگی می كند.
در این گونه موارد معمولا عادت ماهانه به طور طبیعی رخ می دهد و بیمار علائم غیرطبیعی دیگر ندارد ولی در هنگامی كه اختلالات غددی وجود دارد معمولا علائمی مثل اختلال قاعدگی، كاهش موهای سر، جوش های صورت، افزایش حجم عضلانی و چاقی می تواند همراه پرمویی باشد.
با مشاهده نخستین علائم پرمویی باید به متخصص پوست مراجعه شود و بعد از یك شرح حال و معاینه اولیه بالینی معمولا علت پرمویی مشخص می شود و همچنین آزمایش هورمونی و سونوگرافی تخمدان به تكمیل و تعیین روند درمان پرمویی بیمار كمك خواهد كرد.
علل پرمویی و رشد موهای زائد
آترومگالی، بیماری های مزمن پوستی از جمله بیماری هایی هستند كه سطح آندروژن در آنها طبیعی است، ولی با پرمویی همراهند. فنی توئین، دیازپوكساید، مینوكسیدیل و سیكلوسپورین هم داروهایی هستند كه باعث پرمویی می شوند.
از مهم ترین دلایل پرمویی ارث است. در نژاد آسیایی و مدیترانه ای و ازجمله نژاد ما، بی اشتهایی عصبی، چاقی و یائسگی، زمینه ساز پرمویی یا هیرسوتیسم هستند.
بارداری نیز ارتباط معنی داری با این مساله دارد. بیشتر زنان در زمان بارداری به درجاتی از پرمویی دچار می شوند که در صورت، واضح تر از نواحی دیگر است . این پرمویی در نتیجه اثرات هورمونی دوران بارداری است و در فواصلی بعد از زایمان از بین می روند.
منبع: بیتوته
