بلوغ زودرس و دیررس هم برای والدین و هم برای فرزندان آنها مشکلاتی را در بر دارد و موجب ایجاد استرس در آنها خواهد شد. والدین باید با ایجاد رابطه عاطفی با فرزندان خود مشکلات بلوغ زودرس و دیررس را به حداقل برسانند. ایجاد رابطه صمیمانه با فرزندان از سوی والدین و همچنین توجه به نقش معلمان در جلوگیری از بروز رفتارهای نابهنجار و مخرب می‌تواند به کاهش چنین آسیب‌هایی در نوجوان کمک کند.
مشکلات بلوغ زودرس
افرادی که دچار بلوغ زودرس می‌شوند از نظر روانی دچار مشکلات زیادی خواهند شد. رشد اندام‌ها و بروز علائم بلوغ در نوجوانان کم‌سن در مقایسه با سایر همسالان، باعث ایجاد اضطراب شدید در این کودکان و والدین آنها می‌شود. همچنین مشکلات رفتاری و هیجانی همچون تغییر در تعاملات اجتماعی و عدم تمرکز در مدرسه در افرادی که بلوغ زودرس را تجربه می کنند مشاهده می شود. اختلالات خلقی و شخصیتی در افرادی که دچار بلوغ زودرس می‌شوند بیشتر مشاهده می‌شود. بلوغ زودرس فرد را زودتر از موعد با استرس‌های مربوط به دوره جوانی روبه رو می‌کند، ارتباطات اجتماعی او را تحت تاثیر قرار می‌دهد و حتی در برخی موارد موجب انزوای نوجوان می‌شود. اینکه وجود حریم های بیش از حد و خجالت باعث می شود که فرزندانی که به بلوغ زودرس دچار شده اند نتوانند مشکلات خود را با والدین خود در میان بگذارند اضطراب مضاعفی را بر آنها تحمیل می‌کند. این در حالی است که والدین باید انتظار چنین علائمی را داشته باشند و آن را پیگیری کنند و قبل از اینکه فرزندان این اطلاعات را از همکلاسی‌ها و دوستان خود به‌طور ناقص و نامفهوم دریافت کنند. والدین با آنها ارتباط بگیرند و همه آنچه لازم است بدانند به شکل درست در اختیار آنها قرار دهند. ایجاد رابطه صمیمانه با فرزندان از سوی والدین و همچنین توجه به نقش معلمان در جلوگیری از بروز رفتارهای نابهنجار و مخرب می‌تواند به کاهش چنین آسیب‌هایی در نوجوان کمک کند. اطمینان دادن به فرزندان در مورد طبیعی بودن آنان نقش کلیدی در پیشگیری از اضطراب دارد.
مشکلات بلوغ دیررس
بلوغ دیررس بدین معنی است که در یک پسر بچه تغییرات فیزیکی و هورمونی که باید با افزایش سن رخ دهد، بموقع و در زمان لازم حادث نمی‌شود. طبق برخی آمار، ۳ درصد از پسر بچه‌ها گرفتار بلوغ دیررس می‌شوند و بلوغ دیررس در پسر‌ها خیلی شایع‌تر از دختر‌هاست. این نوشتار، علائم بلوغ دیررس در پسران را نشانه رفته. بخوانید.
تاخیر در بلوغ برای پسران، ممکن است چند سال طول بکشد و اگر کودک سرانجام به بلوغ کامل ولی با تاخیر برسد، به آن بلوغ دیررس سرشتی گفته می‌شود. در پسر بچه مبتلا به بلوغ دیررس، تغییرات جنسی ثانویه اتفاق نمی‌افتند و به وضوح از همسالان و همکلاسی‌های خود عقب می‌ماند.
اولین نشان بلوغ جسمی در پسران، افزایش اندازه بیضه‌ها است و باید حداکثر تا سن ۱۴ سالگی اتفاق بیفتد. در بدن هر مردی یک محور یا آبشار هورمونی وجود دارد که از بالا به پائین از اجزا زیر تشکیل شده‌اند:
هیپوتالاموس، هیپوفیز و بیضه‌ها. بیضه‌ها هورمونی به اسم GnRH ترشح می‌کند، این هورمون به غده هیپوفیز رفته و سبب ترشح دو هورمون LH و FSHمی شود. این دو هورمون از طریق جریان خون به بیضه‌ها رفته و هورمون LH سبب ترشح هورمون تستوسترون توسط بیضه‌ها می‌شود و هورمون FSH سبب تولید اسپرم توسط بیضه‌ها می‌گردد. هورمون تستوسترون عامل ایجاد علایم بلوغ در پسر بچه‌ها می‌باشد. مهم‌ترین اختلال در بلوغ دیررس این است که غده هیپوتالاموس به موقع اقدام به ترشح هورمون GnRH نکرده و در نتیجه بیضه‌ها فعالیت خود را شروع نمی‌کنند. بنابراین رفع مشکلات بلوغ زودرس و دیررس از مسائلی است که باید به آن توجه ویژه شود.
برای آشنایی با ” درمان بلوغ زودرس ” بر روی لینک کلیل کنید.
منبع: پارسینه. اطلاعات
