عوامل ایجاد‌کننده بیماری های متابولیک استخوان

اگر میزان تخریب استخوان بیش از ساخته شدن آن باشد، فضاهای بین شبکه‌‌های داخلی استخوان بزرگ می‌‌شوند و اصطلاحاً پوکی استخوان اتفاق می‌‌افتد.

استخوان بافت زنده‌‌ای است که از دو لایه داخلی و خارجی تشکیل شده است. لایه داخلی ضخیم بوده و از شبکه‌های محکمی تشکیل شده است که توده استخوانی را ایجاد می‌‌کند. در بدن انسان استخوان‌ها به طور مرتب ساخته شده و از بین می‌‌روند.‏

البته سرعت این روند در تمامی عمر فرد یکسان نیست، به طوری که توده استخوانی در سنین ۲۰ تا ۳۰ سالگی به حداکثر میزان خود می‌‌رسد سپس به تدریج کاهش می‌‌یابد. حداکثر توده استخوانی در افراد مختلف متفاوت است و به عوامل ارثی، تغذیه، فعالیت بدنی و شیوه زندگی در طول دوره رشد بستگی دارد. در این وضعیت، استخوان ضعیف شده و با کوچک‌ترین ضربه دچار شکستگی می‌‌شود. این پدیده در سنین سالمندی شایع است، اما با اقدامات ساده‌ای می‌توان آن را به تأخیر انداخت یا شدت آن را کاهش داد. ‏

هورمون‌های جنسی نقش مهمی در استحکام استخوان‌‌ها دارند. بنابراین هر عاملی از جمله یائسگی که باعث کم شدن این هورمون‌ها شود بیماری های متابولیک استخوانی را تسریع می‌‌کند.‏

در صورت سابقه شکستگی در بستگان نزدیک (پدر، مادر، خواهر و برادر) احتمال ابتلا به شکستگی تا دو برابر افزایش می‌یابد. همچنین نژاد آسیایی و افرادی که پوست و موی روشن دارند، بیشتر در معرض پوکی استخوان هستند.‏

بیماری های تاثیر گذار بر بیماری های متابولیک استخوانی

استخوان ‌بندی ظریف و جثه کوچک‌تر موجب افزایش احتمال پوکی استخوان می‌‌شود. برخی بیماری‌ها نظیر بیماری‌‌های مزمن کبد و کلیه، دیابت نوع۱، افزایش هورمون تیروئید و پاراتیروئید، اختلالات هورمون‌‌های جنسی، اسهال مزمن و اختلالات سوء جذب، بی ‌اشتهایی عصبی، پیوند اعضا و برخی سرطان‌‌ها باعث افزایش احتمال ابتلا به پوکی استخوان که یکی از بیماری های متابولیک استخوان می باشد؛ می‌شوند.‏

منبع: تبیان