دیابت یا مرض قند به علت ناتوانی بدن در تولید یا مصرف انسولین پدید می آید. انسولین ماده ای است که در بدن توسط لوزالمعده تولید میگردد و باعث میشود قند یا به عبارتی مهمترین منبع انرژی بدن مورد استفاده قرار گیرد. علائم دیابت شامل افزایش قند خون، عطش بیش از حد و تکرر ادرار، بیماری ها و عوارض چشمی و همچنین تغییراتی در رگهای خونی بدن ( سرخرگها و سیاهرگها) میشود. احتمالا همهی دیابتی ها این را میدانند که بیماریشان در بلندمدت، تهدیدی برای سلامت چشمشان است ولی به احتمال زیاد، بیشترشان نمیدانند که دیابت یکی از چهار علت اصلی نابینایی در دنیاست.
بیماری های چشم ناشی از مرض قند
مرض قند می تواند آب مروارید، آب سیاه و خون ریزیهای عروقی در چشم ایجاد کند؛ پس برای پیشگیری از عوارض چشمی ناشی از مرض قند و مقابله با آنها باید به فکر بود و اقدام کرد. بهترین کار این است که بیمار، قندخونش را بدون نوسان در یک حد مطلوب نگه دارد. اکثر مردم فکر میکنند که تنها اگر قندخون ناشتای آنها نزدیک به صد باشد؛ دیگر مساله حل است؛ ولی اینطور نیست. طبق جدیدترین مطالعات، قندخون باید کمترین نوسان را داشته باشد؛ یعنی شخص باید قند غیرناشتای خودش را نیم ساعت و دو ساعت و چهار ساعت پس از غذا نیز چک کند تا یک رفتار غذایی- دارویی مشخص به دست آورد که قندش نوسان نداشته و هیچ وقت بالای ۲۰۰ نشود.
میزان شیوع عوارض چشمی دیابت با مدت زمان ابتلا به این بیماری و سن بیمار و میزان کنترل قند خون و ژنتیک افراد رابطهی مستقیم دارد.
بیمارانی که در سنین جوانی دچار دیابت میشوند و انسولین تزریق میکنند (دیابت نوع یک) معمولا وقتی بیماریشان تشخیص داده میشود که به عوارض چشمی ناش از مرض قند مبتلا شدهاند، به علت این که مرض قند این افراد دیر تشخیص داده میشود. اگر هم به فرض، از روز اول بیماری شان معلوم شود ، در حدود ۵ تا ۱۰ سال طول میکشد تا بیماری خودش را در چشم نشان دهد.
در بیماران مسن و میانسال که به دیابت نوع دو مبتلا هستند و گاهی قرص میخورند و گاهی انسولین تزریق میکنند، به طور معمول ۸ تا ۱۰ سال پس از ابتلا به بیماری مرض قند، علایم چشمی ظاهر میشوند.
مرض قند می تواند به راههای مختلفی چشمهای شما را گرفتار نماید که می تواند از تار شدن موقتی بینایی تا مشکلات شدیدتری مثل رتینوپاتی (صدمه به لایه حساس به نور در چشم) باشد.
وقتی شما تازه شروع به مصرف انسولین یا قرصهای پایین آورنده قند خون می کنید، ممکن است متوجه شوید که دید چشمهای شما تار شده است. این امر به این خاطر است که عدسی چشمهای شما وقتی که دچار مرض قند می شوید آب از دست داده و هنگامی که درمان را شروع میکنید کم کم عدسی چشمتان آب را دوباره بدست می آورد و به همین خاطر یک تاری دید موقت ایجاد می گردد.
خوشبختانه این تاری دید بطور موقت بوده و بدون اینکه نیاز به درمان داشته باشد در عرض چند ماه خودبخود بهبود می یابد. اگر عوارض چشمی ناشی از مرض قند برای شما اتفاق افتاد، قبل از اینکه برای گرفتن عینک به چشم پزشک مراجعه کنید، چند ماهی منتظر شوید تا تاری دید از بین برود.
برای آشنایی با ” علائم مرض قند ” بر روی لینک کلیک کنید.
منبع: تبیان. معاونت بهداشتی. چشم پزشک