[sbu_post_image]
بیشتر افراد مبتلا به سندرم کوشینگ دچار اضافه وزن می شوند. مقدار اضافه وزن از فردی به فرد دیگر متفاوت می باشد، اما افزایش تجمع چربی در قسمت مرکزی بدن در اکثر بیماران دیده می شود در حالی که ابعاد و مقدار چربی پاها و بازوها تغییری نمی کند. اگر چه در بیماران مبتلا به سندرم کوشینگ، از اضافه وزن نسبی می توان پیشگیری کرد ولی با اصلاح رژیم غذایی و کنترل کالری دریافتی بر اساس وزن قابل قبول آن ها، می توان اضافه وزن را به حداقل رساند. هنگامی که علت بیماری شناخته و کنترل شود می توان زیر نظر رژیم شناس اقدام به کاهش وزن کرد.
اخیراً، آگاهی مردم از فواید رژیم غذایی متعادل و ارتباط آن با سلامتی افزایش یافته است. این ارتباط به خصوص در هنگام بیماری مهم تر می باشد. در هنگام بیماری مانند سایر موارد استرس، بدن شما برای بهبود، به مواد مغذی بیشتر از حد معمول احتیاج دارد.
سندرم کوشینگ، نیاز و نحوه استفاده بدن را به چربی، سدیم، کلسیم و قند تغییر می دهد.
چربی خون بالا حدوداً در 70 درصد از بیماران مبتلا به سندرم کوشینگ دیده می شود اگر چه طبیعت بیماری حفظ چربی های خون در محدوده طبیعی را مشکل می سازد ولی رعایت توصیه های عمومی به صورت دریافت کلسترول کمتر از 300 میلی گرم در روز و اسیدهای چرب اشباع کمتر از 10 درصد کالری رژیم می تواند مفید باشد.
عوارض سندرم کوشینگ
از عوارض سندرم کوشینگ، فشار خون بالا و ادم می باشد که بدین منظور باید از دریافت بیش از حد سدیم اجتناب گردد. همچنین هنگام مصرف استروئیدها، سدیم دریافتی محدود شود.
گاهی اوقات افراد مبتلا به سندرم کوشینگ دچار هیپرگلیسمی می شوند و نیاز به دریافت انسولین و یا داروهای کاهنده قند خون پیدا می کنند. در این موارد پیروی از توصیه های تغذیه ای افراد دیابتی می تواند مفید باشد.
هیپوکالمی (کاهش پتاسیم خون) و استئوپروز (پوکی استخوان) از عوارض سندرم کوشینگ می باشد که برای پیشگیری از این موارد دریافت کافی کلسیم و پتاسیم توسط بیماران توصیه می شود. مصرف داروهای گلوکوکورتیکوئید باعث استئوپروز و افزایش دفع کلسیم می شوند.
همچنین نیاز به مقادیر بالای ویتامین D نیز می باشد که البته به منظور پیشگیری از ایجاد مسمومیت به دلیل مصرف بالای ویتامین D نباید به مدت طولانی استفاده شود.
چنانچه در این بیماری دفع پروتئین از بدن زیاد شود، باید دریافت مقادیر کافی پروتئین (یک گرم به ازای کیلوگرم وزن بدن یا بیشتر) را نیز برای بیماران مبتلا به کوشینگ در نظر گرفت.
منبع: تبیان
