وجود درد در زمان قاعدگی علت ۱۴ درصد موربیدیتی(ناراحتی وبیماری) در جوانان است، که میتواند بصورت اولیه و ثانویه باشد. نوع اولیه شایعتر است. علامت آن درد کرامپی در قسمت تحتانی شکم و لگن است که به پشت و رانها انتشار می یابد. دیس منوره اولیه ناشی از افزایش پروستاگلاندین در فاز لوتئال و خونریزی است اما نوع ثانویه بیشتر به علت وجود ضایعه ای در لگن از قبیل اندومتریوزیس ، انسداد مجرای خروج خون از رحم و توده های دستگاه تناسلی زنانه است.
تشخیص دیسمنوره
ارزیابی بالینی
شرح حال: در افراد دچار دیسمنوره باید به ارتباط درد با زمان قاعدگی، وجود سابقه مورد مشابه یا اندومتریوزیس در خانواده توجه کرد. در کسانی که درد شدید لگنی دارند معاینه دقیق لگن ضروری است.
معاینه فیزیکی: دیدن نمودار رشد، تعیین اندازه تیروئید، معاینه پستان از نظر وجود ترشح شیر، توجه به محلهای دیگر خونریزی در معاینه فیزیکی لازم است.
در موارد دیسمنوره ثانویهMRIو سونوگرافی لگن لازم است.
درمان دیسمنوره
برای رفع علامت درد، داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی توصیه میشود.
ناپروکسن دوز اولیه ۵۵۰ میلیگرم و سپس ۲۷۵ میلیگرم چهار بار در روز، داروهای دیگری مثل بروفن و آسپیرین( ۶۵۰ میلی گرم ۴ بار در روز) نیز مؤثر است. بهتر است درمان را دو روز قبل از شروع تشدید درد شروع کرده برای درمان جانشین، در مواردی که به داروهای فو ق پاسخی دیده نمی شود ،استفاده از قرصهای جلوگیری از بارداری خوراکی به مدت ۳تا۶ ماه تا ۹۰ درصد موارد باعث بهبود درد می شود . در صورت عدم پاسخ به این ترکیبات بررسی از نظر دیسمنوره ثانویه توصیه میشود.
در موارد مقاوم به درمان استفاده از ترکیباتی چون تاموکسیفن با نتایج خوبی همراه بوده است. چون سیگار، مصرف الکل و چاقی عوامل خطر سا ز دیسمنوره هستند، اجتناب از آنها نیز ضروری است.
