[sbu_post_image]
یکی از شیوه‌های دوپینگ که امروزه رایج شده است دوپینگ به وسیله تزریق انسولین است. انسولین باعث می‌شود حجم ماهیچه‌ها افزایش پیدا کند. با وجود این‌که معمولا مصرف انسولین برای تنظیم قند خون است، این ماده می‌تواند به عنوان یک آنابولیک عمل کرده و کمک کند تا گلوکز و آمینواسید به سلول‌های ماهیچه‌ای برسند، بدین ترتیب حجم ماهیچه‌ها بیشتر خواهد شد. انسولین می‌تواند از پارگی بافت‌های ماهیچه‌ای جلوگیری کند.
ورزشکاران و استفاده از انسولین
انسولين جدا از اثرش بر روى متابوليسم گلوکز و چربي، بر متابوليسم پروتئين هم مؤثر است. اين اثرات شامل افزايش انتقال اسيد آمينه به داخل سلول‌ها، افزايش تبديل اسيدهاى آمينه به پروتئين و سرکوب کاتابوليسم هستند. به همين جهت برخى ورزشکاران به‌ويژه در رشته‌هاى قدرتى به سوء مصرف آن می پردازند. البته براساس مطالعات انجام شده، اثربخشى تجويز انسولين در تحريک هيپرتروفى عضله شناخته شده نيست. از سوى ديگر حتى با فرض مؤثر بودن تجويز آن در افزايش حجم عضلات، عوارض شديد مصرف خودسرانهٔ انسولين در ورزشکاران مصرف آن را غيرقابل توجيه مى‌نمايد.
امروزه تعداد ورزشکارانی که از انسولین به عنوان ماده‌ای برای بالا بردن کارآیی خود به طور غیرقانونی استفاده می‌کنند زیاد شده است. استفاده انسولین در درازمدت توسط ورزشکاران بدنساز ضایعات جبران ناپزیری به بار خواهد آورد. بدنسازانی که از انسولین برای تقویت عضلات خود استفاده می کنند دچار بیماری قند خون خواهند شد زیرا بدن آنها دیگر بطور طبیعی هورمون انسولین ایجاد نخواهند کد.
مشکل این‌جاست که تستی برای تشخیص سوءاستفاده کنندگان از انسولین وجود ندارد؛ زیرا تست‌های موجود تفاوت بین انسولین سنتتیک و انسولین که خود بدن به طور طبیعی ایجاد می‌کند را نشان نمی‌دهند.
عوارض دوپینگ ورزشکاران با انسولین
متأسفانه مصرف‌کنندگان انسولين اطلاعات ناچيزى در مورد انواع انسولين و ميزان متغير جذب در محل‌هاى مختلف تزريق دارند. اين امر باعث شده که احتمال بروز حملات هيپوگليسمى غير‌مترقبه وجود داشته باشد که احتمالاً به اغماء و مرگ منتهى مى‌گردد، به‌ويژه در افرادى که از استروئيدهاى آنابوليک استفاده مى‌کنند. ترکيب انسولين و استروئيد آنابوليک کليرانس گلوکز سرم به داخل عضله و ساير نسوج را تسريع مى‌نمايد و باعث مى‌شود که انرژى در دسترس مغز قرار نگيرد.
منبع: همشهری آنلاین ، ویستا ، پزشکی
