[sbu_post_image]
گرچه در صورت ابتلا به گواتر شما به راحتی می توانید آن را ببینید اما به جز این حس که چیزی در گلوی شما هست که نباید در آن جا باشد هیچ چیز قابل درکی در گلو احساس نمی شود.
تشخیص گواتر و پرکاری تیروئید
احتمال می رود زمانی که برای آزمایش علائم تیروئید به مطب پزشک تان یا مرکز درمانی مراجعه کرده اید از شما یک آزمایش خون گرفته شود، اما زمانی که به کلینیک بیماران سرپایی مراجعه می کنید ممکن است آزمایش های خونی متعددی برای اطمینان بیشتر از شما به عمل آید؛ همچنین پزشک متخصص ممکن است از شما اسکن تیروئید بگیرد تا اطلاعات بیشتری در مورد علت پرکاری تیروئید شما به دست آورد و این موضوع می تواند در نحوه ی درمان شما تأثیر داشته باشد.
برای انجام اسکن تیروئید مقدار بسیار کمی از ید یا تکنیزیم رادیواکتیو لازم است. این مقدار را از راه دهان یا از راه تزریق از رگ وارد بدن می کنند. این مقدار به اندازه ای کم است که حتی می توان آن را به کسی هم که به ید حساسیت دارد، خورانید یا تزریق کرد. این در حالتی است که بسیاری از متخصصان سعی می کنند از انجام اسکن رادیواکتیو در زنان حامله یا زنان شیرده خودداری کنند.
بعد از این که پزشک تشخیص اولیه گواتر و پرکاری تیروئید را انجام داد، شاید شما مجبور باشید قبل از این که متخصص بیمارستانی را ببینید، قدری صبر کنید. در همین حال، علایم پرکاری تیروئید شما ممکن است با به کارگیری یکی از داروهای بتابلوکر به نام پروپرانالول که تا اندازه ای با تأثیرات فعالیت بیش از حد هورمون تیروئید مقابله می کنند بهبود یابند. این دارو بیشتر ممکن است در اندازه چهل میلی گرمی باشد و روزانه سه یا چهار بار مورد استفاده قرار می گیرد یا احتمال دارد در اندازه 160 میلی گرم و به صورت ایندرال بلند اثر باشد که روزانه یک بار به صورت خوراکی مورد استفاده قرار می گیرد. افرادی که مبتلا به آسم هستند نباید داروهای بتابلوکر را مورد استفاده قرار دهند.
نحوه ی درمان پرکاری تیروئید
سه روش برای درمان پرکاری تیروئید ناشی از بیماری گریوز وجود دارد. این سه روش عبارتند از درمان دارویی پرکاری تیروئید، درمان پرکاری تیروئید به روش جراحی و درمان پرکاری تیروئید به وسیله ی ید رادیواکتیو.
درمان دارویی پرکاری تیروئید
به طور معمول داروهای ضد تیروئید به بیماران جوانی داده می شود که اولین دوره پرکاری تیروئید را تجربه می کنند. رایج ترین دارویی که در انگلستان از آن استفاده می شود. کاربی مازول است که مقدار هورمون های تولید شده به وسیله ی غده تیروئید را کاهش می دهد. این دارو به صورت قرص های 5 و 20 میلی گرمی موجود می باشد. در ابتدا از مقدارهای بالا (روزانه 45 -40 میلی گرم) استفاده می شود و علایم بیماری شما معمولاً بعد از 10 تا 14 روز شروع به بهبود می کند. در درمان دارویی پرکاری تیروئید باید به طور نرمال 6 تا 18 ماه طول بکشد بعد از این مدت بیش از پنجاه درصد بیماران درمان می شوند و سالم باقی می مانند.
در درمان دارویی پرکاری تیروئید پزشک متخصص بیماری های تیروئید هر چهار تا شش هفته درمان شما را کنترل خواهد کرد و مقدار کاربی مازول مصرفی به صورت مرحله به مرحله با توجه به نتایج اندازه گیری های میزان T3 و T4 و نیز TSH در خون شما، کاهش می یابد تا این که به مقدار 5 تا 15 میلی گرم در روز برسد. برخی از متخصصان ترجیح می دهند در طی درمان دارویی پرکاری تیروئید مقدار بالای کاربی مازول را که روزانه 40 میلی گرم و به صورت دو قرص 20 میلی گرمی است برای مریض تجویز کنند. اگر استفاده از مقدار زیاد این دارو برای چندین هفته طول کشید، ممکن است غده تیروئید شروع به کم کاری کند؛ بنابراین همین که میزان هورمون تیروئید در شما به حالت نرمال (طبیعی) رسید به این دارو تیروکسین اضافه می شود. امتیاز روش درمان دارویی پرکاری تیروئید این است که لازم نیست بیمار به طور مرتب مورد بررسی و کنترل قرار گیرد و نیز این روش به ویژه برای بیمارانی که دچار ناراحتی چشمی هستند مفید می باشد.
آشنایی با روش درمان بیماری های تیروئیدی (کلیک کنید)
منبع: کتاب تیروئید
