[sbu_post_image]
معاینه، آزمایشات تشخیصی، و شاید هم تصویربرداری (سی‌تی اسكن یا ام. آر. آی) به تشخیص علت زمینه‌ساز هیرسوتیسم كمك خواهند كرد.
نوع درمان بستگی به علت هیرسوتیسم دارد. در صورتی كه هیرسوتیسم خفیف باشد و عادت ماهانه نیز دچار بی‌نظمی نشده باشد، ممكن است درمان ضرورتی نداشته باشد. در موارد دیگر، درمان گاهی بستگی به این دارد كه بیمار می‌خواهد در آینده بچه‌دار شود یا خیر.
تومورهای تخمدان یا غدد فوق‌كلیوی را باید با جراحی در آورد.
انتخاب‌های درمانی برای حذف موهای زاید عبارتند از تراشیدن، استفاده از موچین، سفید كردن
استفاده از موچین می‌توانند باعث بروز عفونت یا ماندن جای موی زاید شود. روش الكترولیزر موهای زاید را به‌طور دایمی حذف می‌كند.
داروهای هیرسوتیسم
هیچ دارویی كه اختصاصاً برای درمان هیرسوتیسم تأیید شده باشد وجود ندارد.
شایع‌ترین داروی مورد استفاده برای درمان هیرسوتیسم یك دیورتیك (ادرارآور) است كه اثرات ضد هورمون‌های مردانه را نیز دارد. به نظر می‌رسد این دارو مؤثرترین دارو در كم‌كردن رشد مو باشد. سایر داروهایی كه ممكن است برای هیرسوتیسم ناشی از تولید بیش از حد آندروژن‌ها توصیه شوند عبارتند از دگزامتازون، داروهای تنظیم خانواده، لوپرولاید و داروهای ضد آندروژن. تأثیر این داروها تنها ممكن است به كاهش رشد موی جدید كمك كنند اما معمولاً مقدار مویی كه قبل وجود داشته است تغییری نمی‌كند.
امكان دارد داروهای اضافه‌تری برای هرگونه بیماری زمینه‌ای تجویز شوند.
اگر پوست در اثر تراشیدن تحریك شود، از كرم هیدروكورتیزون ۱% استفاده كنید.
استفاده از مواد یا كرم‌های موبر اغلب توصیه می‌شود. موبرها را با احتیاط مصرف كنید زیرا ممكن است باعث تحریك پوست شوند.
زمان مراجعه به پزشك در درمان هیرسوتیسم
▪ اگر شما یا یكی از اعضای خانواده‌تان علایم هیرسوتیسم را دارید.
▪ اگر دچار علایم جدید و غیر قابل توجیه شده‌اید. داروهای مورد استفاده در درمان ممكن است عوارض جانبی به همراه داشته باشند.
▪ اگر حامله شوید، نیاز است كه بعضی از داروهای مورد استفاده در درمان هیرسوتیسم قطع شوند.
منبع: ویستا
