معاینه، آزمایشات تشخیصی، و شاید هم تصویربرداری (سی‌تی اسکن یا ام. آر. آی) به تشخیص علت زمینه‌ساز هیرسوتیسم کمک خواهند کرد.
نوع درمان بستگی به علت هیرسوتیسم دارد. در صورتی که هیرسوتیسم خفیف باشد و عادت ماهانه نیز دچار بی‌نظمی نشده باشد، ممکن است درمان ضرورتی نداشته باشد. در موارد دیگر، درمان گاهی بستگی به این دارد که بیمار می‌خواهد در آینده بچه‌دار شود یا خیر.
تومورهای تخمدان یا غدد فوق‌کلیوی را باید با جراحی در آورد.
انتخاب‌های درمانی برای حذف موهای زاید عبارتند از تراشیدن، استفاده از موچین، سفید کردن
استفاده از موچین می‌توانند باعث بروز عفونت یا ماندن جای موی زاید شود. روش الکترولیزر موهای زاید را به‌طور دایمی حذف می‌کند.
داروهای هیرسوتیسم
هیچ دارویی که اختصاصاً برای درمان هیرسوتیسم تأیید شده باشد وجود ندارد.
شایع‌ترین داروی مورد استفاده برای درمان هیرسوتیسم یک دیورتیک (ادرارآور) است که اثرات ضد هورمون‌های مردانه را نیز دارد. به نظر می‌رسد این دارو مؤثرترین دارو در کم‌کردن رشد مو باشد. سایر داروهایی که ممکن است برای هیرسوتیسم ناشی از تولید بیش از حد آندروژن‌ها توصیه شوند عبارتند از دگزامتازون، داروهای تنظیم خانواده، لوپرولاید و داروهای ضد آندروژن. تأثیر این داروها تنها ممکن است به کاهش رشد موی جدید کمک کنند اما معمولاً مقدار مویی که قبل وجود داشته است تغییری نمی‌کند.
امکان دارد داروهای اضافه‌تری برای هرگونه بیماری زمینه‌ای تجویز شوند.
اگر پوست در اثر تراشیدن تحریک شود، از کرم هیدروکورتیزون ۱% استفاده کنید.
استفاده از مواد یا کرم‌های موبر اغلب توصیه می‌شود. موبرها را با احتیاط مصرف کنید زیرا ممکن است باعث تحریک پوست شوند.
زمان مراجعه به پزشک در درمان هیرسوتیسم
▪ اگر شما یا یکی از اعضای خانواده‌تان علایم هیرسوتیسم را دارید.
▪ اگر دچار علایم جدید و غیر قابل توجیه شده‌اید. داروهای مورد استفاده در درمان ممکن است عوارض جانبی به همراه داشته باشند.
▪ اگر حامله شوید، نیاز است که بعضی از داروهای مورد استفاده در درمان هیرسوتیسم قطع شوند.
منبع: ویستا
