بیماران تازه مبتلا و نیز کودکان و نوجوانانی که بیماری آنها با کتواسیدوز آغاز میشود برای تثبیت وضعیت متابولیسمی و شروع درمان با انسولین، باید در بیمارستان بستری گردند. درمان بیماران دیابتی از سه جزء تشکیل شده است.
۱- آموزش
۲- انسولین
۳- تغذیه
۴- ورزش
درمان دیابت نوع ۱ با انسولین
انسولین اساس درمان دیابت نوع یک را تشکیل میدهد. با تشخیص این نوع دیابت، درمان زیر جلدی با انسولین باید بدون درنگ شروع شود. درجدول زیر مشخصات فرآورده های انسولین آورده شده است. زمان عمل فرآوردههای انسولین از بیماری به بیمار دیگر تفاوت قابل ملاحظه دارد. بنابراین پاسخ هر بیمار باید جداگانه ارزیابی شود. اگر سلولهای بتای لوزالمعده کاملاً از بین بروند و انسولین درونی بدن وجود نداشته باشد نیاز کلی روزانه به انسولین تقریباً ۱ واحد به ازای هر کیلوگرم از وزن است. در زمان تشخیص دیابت هنوز مقدار قابل توجهی از ذخیره ترشحی انسولین باقی مانده است. بنابراین به منظور جلوگیری از افت قند خون، در ابتدامیزان انسولین را باید کمتر در نظر گرفت. در شیرخواران به علت حساسیت بیشتر به انسولین و عدم توانایی آنها برای بیان علائم افت قند خون شروع درمان بامیزان کمتری از انسولین آغاز می شود. درهنگام بلوغ به علت اثر هورمونهای جنسی و کاهش حساسیت به انسولین میزان نیازبه انسولین افزایش می یابد و پس از بلو غ این میزان به ۱ واحد به ازای هر کیلوگرم از وزن در روز کاهش مییابد.
اگر در سال نخست پس از آغاز دیابت روزانه به بیش از یک واحد و پس از آن به بیش از ۲ واحد انسولین به ازای هر کیلوگرم وزن بدن نیاز باشدباید به مقاومت به انسولین یا پدیده سوموژی مشکوک شد.
