[sbu_post_image]
تعریف دقیقی برای انزال زودرس (PE) که مورد پذیرش اکثریت آراء باشد وجود ندارد. با این حال، انزال زودرس یکی از متداول ترین مشکلات جنسی مردان است و تقریبا 25٪ مردان تجربه این مشکل را دارند. انزال زودرس به دو صورت PE اولیه و دیر انزالی دسته‌بندی می‌شود.
PE اولیه در شروع رابطه جنسی رخ می‌دهد و غالباً تشخیص داده می‌شود. اما به دلیل تعبیر غلط بیماران و پزشکان، درمان دارویی زود انزالی به عنوان یک روش درمان فرعی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
دیر انزالی یا “اختلال در انزال” زمانی رخ می‌دهد که مردان با تجربه یک دوره طولانی تحریک جنسی (معمولاً 30 دقیقه یا بیشتر)، قادر به رسیدن به اوج لذت جنسی (ارگاسم) نیستند. برخی مردان ممکن است اصلاً انزالی نداشته باشند. دیر انزالی ممکن است موقتی یا دائمی باشد و برخی اوقات برای هر فردی رخ دهد.
دارو درمانی انزال زودرس
هرچند هنوز توسط سازمان غذا و دارویی آمریکا ( FDA ) دارویی برای درمان زود انزالی تایید نشده است، با اینحال بعضی از داروهایی که برای درمان افسردگی استفاده می شوند و کرم‌های بیحس کننده نشان داده‌اند که می توانند به درمان زود انزالی کمک کنند، این داروها شامل داروهای مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) می شود، که در ادامه به معرفی بعضی از آنها میپردازیم.
عدم توانایی در کنترل و تسلیم انزال در حداقل 50% از مقاربت های جنسی تا زمانی که زوجه به ارضای جنسی برسد ، به عنوان زود انزالی تعریف می شود چرا که تنها 30% زنان طی مقاربت به ارگاسم می رسند البته بدون در نظر گرفتن میزان توانایی شریک جنسی شان در کنترل و به تاخیر انداختن انزال.
دارو های درمان زود انزالی
مدت‌هاست که ترامادول بدون برچسب مشخص برای درمان زود انزالی استفاده می‌شود. این دارو به دلیل ماهیت سالم و بی‌خطر آن، به عنوان یک راهکار برای پیشگیری از زود انزالی، با توصیه و تجویز پزشکان مورد استفاده قرار می‌گیرد. بیمارانی که ترامادول را به منظور کاهش درد مصرف می‌کنند، از تجربه تاخیر در زمان انزال خود گزارش داده‌اند.
مصرف هیدروکلرید ترامادول در دوزهای کم حدود 25mg و 50mg برای درمان زود انزالی، یک راهکار مناسب و قابل قبول است. این دارو موثر، سالم و قابل تحمل است و اثرات جانبی جدی ندارد. همچنین، مطالعات بیشتری نیز این روش را تصدیق کرده‌اند.
داروهای مهارکننده بازجذب سروتونین (SSRI) از جمله سیتالوپرام (سلگزا)، فلوکستین (پروزاک)، سترالاین (زولوفت) و پاروکستین (پاکسیل، پاکساوا)، برای درمان انزال زودرس نیز استفاده می‌شوند. این داروها تا 3 هفته تاثیر دارند ولی اگر تا 6 هفته تاثیری نداشته و یا اثرات جانبی مشکل‌زا داشته باشند، باید مصرف آنها متوقف شود و از یک داروی دیگر استفاده شود.
مشکل زود انزالی، یکی از مشکلاتی است که مردان ممکن است با آن مواجه شوند که در آن فرد قبل از رسیدن به انزال، بدون توجه به میزان تمایل خود و همسرش، به انزال می‌رسد. اگرچه اگر این مشکل به صورت مداوم و پایدار نباشد، نیازی به نگرانی خاصی نیست. اما اگر زود انزالی به صورت مداوم و پایدار باشد و در هنگام شروع رابطه جنسی یا در مراحل اولیه روابط جنسی رخ دهد، آن را زود انزالی می‌نامند.
چندین عامل می‌تواند بر روی زود انزالی تأثیر بگذارد، به همین دلیل بهترین راهکار برای درمان آن، ترکیبی از درمان‌های ذهنی، دارویی و تکنیک‌های جنسی است. در صورتی که درمان دارویی با هر یک از داروهای معروف برای زود انزالی نتیجه ندهد، ممکن است پزشک داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای (TCA) را تجویز کند. یکی از داروهای معروف این دسته، کلومیپرامین (آنافرانیل) است که اثرات مثبتی برای کنترل زود انزالی داشته است.
لازم به ذکر است که درمان دارویی زود انزالی فقط با تجویز و نظارت پزشک ممکن است و بدون مشورت و تجویز پزشک، ممکن است به سلامتی جنسی و عمومی فرد آسیب جدی وارد شود.
برای آشنایی با ” علت زودانزالی ” بر روی لینک کلیک کنید.
منبع: دانشنامه پزشکی. راستینه
