دیابت نوع ۱ یک بیماری ناشی از کمبود انسولین در کودکان می باشد و برای درمان لازم است به فرد انسولین تزریق شود.
انسولین باعث می شود بدن کودک از غذاهای مصرف شده استفاده کند و او مانند سایر افراد هم سن خود، به طور طبیعی رشد کند.
ابتلا به دیابت نباید دلیلی بر جدا کردن کودک از جمع خانواده, مدرسه, دوستان و رژیم دیابتی سختی در نظر گرفته شود.
یکی از مهم‌ترین مسائلی که در کنترل دیابت توسط خود بیمار نقش دارد، داشتن درکی صحیح از معنای میزان قند خون نرمال و محدوده‌های مجاز قند خون می‌باشد.
رفتار والدین با کودکان دیابتی
توصیه ما به والدین کودکان دیابتی این است که این کودکان نیز می توانند مانند دیگران به زندگی عادی خود ادامه دهند. به این منظور لازم است خانواده رفتار مناسبی با او داشته باشند و بدانند که با داشتن مراقبت صحیح، کودک می تواند مانند دیگران زندگی کند.
از نظر غذا خوردن نباید تفاوت زیادی بین او و دیگر افراد خانواده وجود داشته باشد.
برای کودک دیابتی مصرف غذاهای معمولی و سالم توصیه می شود. طبخ جداگانه غذا برای فرد دیابتی کار درستی نیست بلکه غذای خانواده باید سالم و مغذی باشد و همه از آن به راحتی استفاده کنند.
همچنین خانواده نباید کودک دیابتی را مانند یک بیمار تحت مراقبت شدید قرار دهند و باعث جدایی و منزوی شدن کودک در جمع خانواده، فامیل و دوستان شوند. داشتن نشاط و شادابی در زندگی عادی لازمه سالم بودن کودک دیابتی است.
