[sbu_post_image]
نوروپاتی دیابتی یک عارضه شایع در افرادی است که قند خون خود را برای مدت طولانی نمیتوانند کنترل کنند. در این بیماری، اعصاب محیطی بدن آسیب میبینند و انتقال پیامهای عصبی بین مغز و اندامها از طریق اعصاب محیطی مختل میشود. نوروپاتی دیابتی میتواند به صورت منتشر یا کانونی در دیابت اتفاق بیافتد. هر چه مدت زمان ابتلا به دیابت بیشتر باشد، احتمال بروز نوروپاتی نیز بیشتر خواهد بود. تقریباً ۶۵ تا ۱۰۰ درصد از افراد دیابتی دچار نوعی از نوروپاتی محیطی میشوند. مطالعات نشان میدهند که حدود ۸ درصد از افراد دیابتی در زمان تشخیص دیابت نوروپاتی دارند و این میزان پس از گذشت ۲۵ سال از ابتلا به دیابت به ۵۰ درصد افزایش مییابد. نوروپاتی دیابتی بیشتر در افراد سیگاری، سن بالای ۴۰ سال و افرادی که نتوانستهاند قند خون خود را به خوبی کنترل کنند دیده میشود. کنترل موثر قند خون میتواند از احتمال بروز نوروپاتی جلوگیری کند. یکی از روشهای سریع برای تشخیص علائم نوروپاتی دیابتی، استفاده از منوفیلمان است که توسط پزشک یا پرستار انجام میشود. در این روش، وسیلهای به نام منوفیلمان به مدت ۱ تا ۲ ثانیه با پوست کف پا در مناطق مشخص تماس میگیرد. اگر بیمار حس نکند که وسیله به شکل C خم شده است، این ممکن است نشاندهنده اختلال حس محافظتی بیمار باشد و احتمال ایجاد زخم پای دیابتی در بیماران دارای نوروپاتی دیابتی بیشتر است.
علل ایجاد نوروپاتی دیابتی
- بالا بودن قند خون بمدت طولانی و عدم درمان موفق.
- افزایش چربی های خون در افراد دیابتی.
- آسیب عروق تغذیه کننده سلول های عصبی.
- آسیب های مکانیکی وارد به بافت و اعصاب.
- اختلالات خود ایمنی که موجب واکنش های التهابی و آسیب به اعصاب می شود.
- شیوه غلط زندگی مانند مصرف سیگار و الکل.
- استعداد ژنتیکی بیمار دیابتی.
علایم نوروپاتی
نوروپاتی دیابتی یکی از عوارض شایع دیابت است که میتواند منجر به بی حسی، کرختی، درد و گزگز در دست و پا شود. بیماران ممکن است از دردهای شدید سوزنی شکایت کنند که در شب تشدید مییابد و باعث ایجاد مشکلات در خواب میشود. گاهی اوقات، نوروپاتی دیابتی بدون نشانههای خاصی ظاهر میشود و تنها با معاینه دقیق میتوان آن را تشخیص داد.
علایم شایع نوروپاتی دیابتی شامل بی حسی، کرختی یا درد در اندامها، از بین رفتن تعادل بدن، سستی و ضعف، حساسیت بیش از حد اندام به لمس کردن، مشکلات گوارشی مانند اسهال یا یبوست و سوء هاضمه، تهوع و استفراغ، سرگیجه به هنگام بلند شدن به دلیل افت فشار خون، تحلیل رفتن عضلات دست و پا و تغییر شکل آنها، اختلال در تخلیه ادرار، و اختلالات جنسی، به ویژه در آقایان که از سن ۳۰ سالگی شروع میشود.
همچنین، افراد دیابتی ممکن است افت فشار خون بیش از ۲۰ mmHg پس از تغییر وضعیت از حالت خوابیده به ایستاده تجربه کنند که به آن هیپوتانسیون گفته میشود. این وضعیت در افراد دیابتی بسیار شایع است.
خواننده گرامی، پیشنهاد می شود مطلب ” درمان نوروپاتی دیابتی ” را جهت کسب اطلاعات بیشتر در زمینه علل و علایم نوروپاتی مطالعه فرمایید.
منبع: کتاب راهنمای دیابت