بی‌اشتهایی یا بدغذایی کودکان در هر شکل، مسئله مهمی است و باید آن را جدی گرفت. بهتر است توجه داشته باشیم که فقط گرسنگی نیست که فرزندمان را به سوی غذا می‌کشاند و برعکس تنها سیر بودن موجب دوری، پرهیز از غذا یا بی‌میلی آنها نمی‌شود. بخش بزرگی از این نیازهای جسمی تحت تاثیر عادت‌های خانوادگی، آموزش‌های والدین، اضطراب کودکان، نیاز به جلب توجه و بیماری‌های جسمی و مشکلات روانی و… است.
نقش عجله در بی اشتهایی کودکان
عادت دادن کودکان به خوردن صبحانه کامل بسیار مهم است اما در خانواده‌ای که مادر یا پدر رژیم دارند یا میل به صبحانه ندارند یا به علت شاغل بودن خیلی زود باید خانه را ترک کنند، کودک شاهد صبحانه خوردن آنها نیست و طبیعی است که او عادت به خوردن ناشتایی را از نظر فرهنگی و آموزشی پیدا نخواهد کرد. در بعضی از موارد مادر آنقدر دیر بیدار می‌شود که صبحانه و ناهار را همزمان می‌خورد. دیر بیدار شدن، خستگی، کوفتگی، بی‌حوصلگی و بی‌اشتهایی به همراه می‌آورد. به عبارت دیگر اگر کودک صبحانه خوردن والدین را به عنوان یک برنامه منظم، دوست‌داشتنی و مهم نبیند هیچ میلی به یک صبحانه خوب و کامل نخواهد داشت.
عجله کردن هنگام صرف غذا نهایتا منجر به بی‌اشتهایی کودک می‌شود زیرا او معنی عجله ما را نمی‌فهمد، در عین حال نمی‌تواند به سرعت ما غذا بخورد. برای کودک غذا خوردن امری مهم و دوست‌داشتنی است پس لذت می‌برد که با حوصله غذا بخورد و این امر مستلزم وقت گذاشتن شما مادر یا پدر عزیز است. ناگفته نماند بعضی از کودکان کند غذا می‌خورند همان‌طور که در سایر کارهایشان کندتر از همسالان خود عمل می‌کنند. در اینگونه موارد باید به کودک در اتمام غذایش کمک کرد.
تاثیر نظم در وعده های غذایی بر اشتهای کودک
نظم در خوردن غذا بسیار مهم است زیرا هم می‌تواند اشتهای کودک را افزایش دهد و هم به نظم بخشیدن درکارهایش به او کمک می‌کند. زمان هر وعده غذایی باید ثابت و مشخص باشد. این درست نیست که هر وقت کودک دلش خواست چیزی بخورد یا اینکه ما به عنوان مثال یک‌بار ساعت ۷، یک‌بار ساعت ۹ و شب دیگر ساعت ۱۲ به او شام بدهیم. این نظم زمانی کمک می‌کند معده کودک برای خوردن غذا منظم عمل کند و در عین حال کودک یاد می‌گیرد هر وعده غذایی را باید در یک محدوده زمانی خاص بخورد.
منبع: بیتوته
