[sbu_post_image]
عوارض چشمی گریوز
نشانه های خاص عوارض چشمی بیماری گریوز در بیشتر بیماران وجود دارد و پزشک می تواند این نشانه ها را با نگاه دقیق در بیمار مشاهده نماید. این علایم گاه قبل از شروع پرکاری تیروئید یا حتی بعد از اولین معالجه موفقیت آمیز پرکاری تیروئید بروز می کنند. اغلب یکی از چشم ها بیشتر از دیگری تحت تأثیر قرار می گیرد.
علائم تاثیر گریوز بر چشم
اولین علامت می تواند تورفتگی پلک بالا باشد که چنان به نظر می رسد که به بالا کشیده شده و باعث شده قسمت اعظم سفیدی چشم دیده شود و حالتی همانند خیره نگریستن را در شخص به وجود می آورد. این حالت ممکن است پس از درمان و بازگشتن هورمون تیورئید به حالت نرمال طبیعی برطرف شود.
برخی از بیماران از خشک بودن چشمان و احساس وجود سنگریزه در چشم ها رنج می برند و برخی نیز از پلک زدن مداوم و همچنین از پر آب بودن چشمان شکایت دارند.
سایر خصوصیات چشمان بیماران تیروئیدی در نتیجه ایجاد فشار در پشت کره ی چشم (که در یک حفره ی استخوانی به نام کاسه ی چشم قرار دارد) به وجود می آیند. فاصله ی میان کره ی چشم و عقب کاسه ی چشم در برگیرنده ی ماهیچه ها (که باعث حرکت چشم می شوند) عصب بینایی که پیام ها را به مغز انتقال می دهد و همچنین چربی می باشد.
در این بیماران گذشته از این تغییرات، جمع شدن مقدار زیادی آب در پشت کره ی چشم باعث می شود چشم حالتی باد کرده پیدا کند. در نتیجه این علایم باعث می شود که چشم حرکت طبیعی خود را از دست داده، دید دو بینی و یا حتی نوعی حالت غیرعادی در نگاه شخص بیمار که شبیه خیره نگریستن است به وجود بیاید.
افزایش فشار در پشت کره ی چشم باعث می شود چشم حالت بیرون زدگی پیدا کند. افزایش فشار بر روی کره ی چشم باعث می شود چشم در برابر گرد و غبار، شن ریزه، باد و آفتاب آسیب پذیر شود و نیز ممکن است قرنیه آسیب ببیند؛ علاوه بر این مقداری از چربی موجود در پشت کره ی چشم به داخل پلک رانده می شود و باعث می شود چشم حالت پف کرده به خود بگیرد. در موارد بسیار نادر، در افراد شدیداً بیمار، افزایش فشار ممکن است به عصب بینایی آسیب رسانده و باعث از دست دادن تمام یا بخشی از بینایی گردد.
درمان عوارض چشمی پرکاری تیروئید
درمان بیماری چشمی به اندازه درمان پرکاری تیروئید رضایت بخش نیست. تصور می شود سیگار کشیدن باعث وخیم تر شدن بیماری گردد. به همین ترتیب کنترل ضعیف پرکاری تیروئید نیز باعث بدتر شدن آن می شود؛ بنابراین لازم است سیگار کشیدن را به طور کامل ترک کنید و از دستورات پزشک متخصص تیروئید در مورد استفاده از داروهایی نظیر کاربی مازول و تیروکسین پیروی کنید.
اگر چشمان شما خشک هستند و یا حتی آب اضافی دارند می توانید طبق تجویز پزشکتان از قطره های اشک مصنوعی استفاده کنید. همچنین بهتر است در هوای آفتابی (عینک دودی) استفاده کنید.
در کسانی که بیماری آن ها شدیدتر است و بینایی آنها تهدید می شود، ممکن است نیاز به درمان با یک داروی استروئیدی همانند پردنیزولون باشد. این دارو باعث می شود آب جمع شده در پشت کره ی چشم که فرآیند آن به درستی شناخته نشده است جذب شود. راه حل دیگر آن است که شاید بتوان با جراحی و برداشتن برخی از دیواره ی کاسه ی چشم، فشار وراده بر پشت کره ی چشم را کاهش داد. در حالی که انجام چنین کار بزرگی به ندرت پیش می آید، ولی در صورت انجام باید فقط با همکاری نزدیک میان متخصصان چشم و تیروئید این کار انجام گیرد.
بسیاری از افراد مبتلا به بیماری گریوز بعد از گذشت یک دوره ی دو یا سه ساله متوجه می شوند که مشکلات چشمی آنها به طور قابل ملاحظه ای از بین رفته است. در این مرحله یک جراحی نسبتاً کوچک دید دوبینی را تصحیح کرده و حالت خیره نگریستن و پف کردگی چشم را نیز کاهش خواهد داد.
برخی از شواهد دلالت بر آن دارد که ممکن است پس از درمان پرکاری تیروئید به روش ید رادیواکتیو بیماری چشم ها بدتر شود، از این رو برخی از متخصصان ترجیح می دهند این نوع درمان را برای کسانی که چشمان آن ها در وضعیت بسیار بدی است تجویز نکنند. در برخی مراکز، درمان بیماری چشم ناشی از تیروئید به وسیله ی رادیوتراپی تا اندازه ی موفقیت آمیز بوده است.
آشنایی با درمان اختلالات غده تیروئید (کلیک کنید)
منبع: کتاب تیروئید
