تأثیر ورزش بر دیابت

[sbu_post_image]

دیابت یک اختلال متابولیکی است که منجر به افزایش قند خون می‌شود. این وضعیت باعث می‌شود که بدن فرد مبتلا قادر به سوخت و ساز کامل مواد قندی نباشد. این بیماری ممکن است به دو دلیل ایجاد شود: اولاً، لوزالمعده فرد مبتلا قادر به ترشح انسولین نیست و دوماً، با وجود انسولین، بدن در مقابل عمل آن مقاومت نشان می‌دهد. انسولین یک هورمون است که نقش کلیدی در جذب قند به داخل سلول‌ها و تولید انرژی ایفا می‌کند. به عبارت دیگر، انسولین مانند یک کلید عمل می‌کند و مولکول‌های قند را از خون به داخل سلول‌ها منتقل می‌کند. ورزش کردن می‌تواند در این فرآیند بسیار کمک‌کننده باشد.

وقتی سطح انسولین کاهش یا عملکرد آن ناقص باشد، سطح قند خون افزایش می‌یابد. با این حال، به دلیل عدم ورود کافی قند به داخل سلول‌ها برای تولید انرژی، سلول‌ها دچار گرسنگی و فقدان انرژی می‌شوند. این وضعیت باعث می‌شود که فرد مبتلا به دیابت به دنبال جبران این وضعیت، شروع به پرخوری کند. در ادامه این مقاله، به بررسی تأثیر ورزش بر دیابت و افزایش قند خون می‌پردازیم.

علائم افزایش قند خون

افزایش قند خون به میزان زیاد می‌تواند منجر به ورود بیش از حد قند به ادرار توسط کلیه‌ها شود. این وضعیت می‌تواند منجر به پرادراری و در ادامه پرنوشی شود. زیرا وقتی قند خون بالا باشد، کلیه‌ها برای دفع گلوکز، آب بیشتری را از بدن دفع می‌کنند که منجر به پرادراری و در نتیجه پرنوشی می‌شود. همچنین، افزایش قند خون می‌تواند منجر به ایجاد عفونت‌های مختلف ادراری و پوستی و همچنین عفونت‌های قارچی پوستی در افراد مبتلا به دیابت شود، زیرا این وضعیت منجر به کاهش عملکرد سیستم ایمنی می‌شود.

همچنین، کاهش ورود قند به داخل سلول‌ها و عدم تأمین انرژی مورد نیاز آنها می‌تواند باعث خستگی و بی‌حالی شود. در نتیجه، افراد ممکن است به دلیل گرسنگی سلولی، با وجود مصرف غذا، احساس ضعف و لاغری کنند.

انواع دیابت

بر اساس تقسیم بندی جدید دیابت به 4 گروه طبقه بندی می شود:

دیابت نوع 1، دیابت نوع دو، دیابت دوران بارداری (GDM)، دیابت ناشی از بیماری های پانکراس، بیماری های عفونی، مصرف داروها و…

طبق آمار 10-5 درصد بیماران دیابتی مبتلا به دیابت نوع 1 می باشند. دیابت نوع 1 که قبلاً به آن دیابت وابسته به انسولین (IDDM) می گفتند اغلب در بچه ها و جوانان مشاهده می شود.

ورزش در دیابت نوع 1

انجام ورزش منظم و پایدار به کنترل قند خون بسیار کمک می‌کند. اما برای بیماران دیابتی، انتخاب زمان مناسب برای ورزش بسیار مهم است، زیرا وعده‌های غذایی و تزریق انسولین نیز باید در نظر گرفته شود. ورزش ممکن است باعث کاهش قند خون حین ورزش یا بعد از آن شود.

بنابراین، برای انجام ورزش، این موارد باید رعایت شود:

– اندازه‌گیری قند خون با استفاده از دستگاه گلوکومتر قبل، حین و بعد از ورزش بسیار مفید است. این کار به بیمار کمک می‌کند تا اثر ورزش بر دیابت نوع 1 و 2 و همچنین قند خون را درک کند.

– اگر قند خون قبل از ورزش کمتر از 100 میلی‌گرم بر دسی لیتر باشد، بیمار باید 15 تا 30 گرم کربوهیدرات مصرف کند. به عنوان مثال، یک عدد سیب متوسط یا نصف موز که حاوی 15 گرم کربوهیدرات است.

– اگر قند خون بیشتر از 250 میلی‌گرم بر دسی لیتر باشد، بهتر است ورزش انجام نشود، زیرا این وضعیت ممکن است باعث افزایش قند خون شود.

خواننده گرامی، پیشنهاد می شود مطلب ” بهترین روش کنترل دیابت ” را جهت کسب اطلاعات بیشتر در زمینه نقش ورزش در درمان دیابت مطالعه فرمایید.

منبع: کتاب راهنمای دیابت