[sbu_post_image]
پوكى استخوان یکی از بیمارى های متابولیک استخوانی است كه با ابتلا به آن استخوان هاى بدن به ویژه در نواحى بالاى ران، ستون فقرات و مچ ها به تدریج نازك و ضعیف می شوند و به نقطه اى مى رسند كه به راحتى مى شكنند.
پوكى استخوان در جوامع پزشكى به « بیمارى خاموش » معروف شده است، زیرا تا زمان شكستگى استخوان ها فرد مبتلا از بیمارى خود مطلع نیست. استخوان ها با مرور ایام با توجه به بیمارى، توان خود را از دست داده اند، لذا با كمترین فشار در بازه شكست قرار مى گیرند.
با پیر شدن بدن ،خطر ابتلا به پوكى استخوان در افراد بیشتر مى شود. در بعضى از افراد زمانى كه پا به دهه سى و چهل مى گذارند ترمیم بافت هاى استخوانى بسیار كندتر خواهد شد.
پوکی استخوان در زنان
درمورد زنان، پس از یائسگی، براى سال هاى متمادى نازك شدن استخوان ها سریعاً ادامه مى یابد. بعد از آن یعنى چند سال پس از نرخ سریع كاهش حجم استخوانى این روند متعادل تر خواهد شد. در مورد مردان همان گونه كه قبلاً گفته شد، تغییرات هورمونى گسترده اى مانند زنان وجود ندارد، مثلاً مردان حالت یائسگى مانند زنان ندارند. پدیده پوكى استخوان در مردان بسیار آهسته رخ مى دهد، ولى در سنین 65 و 75 زنان و مردان به یك نسبت تراكم استخوانى خویش را از دست مى دهند و نرخ كاهش حجم استخوان در آنها برابر است.
سایر زنانی كه در بازه خطر ابتلا به پوكى استخوان هستند شامل شرایط زیر هستند:
حتماً در خانواده آنها نشانى از ابتلا به پوكى استخوان وجود دارد.
به اندازه كافى در طول عمر خود از كلسیم استفاده نكرده اند.
یائسگى زودرس داشته اند.
تخمدان هاى خود را در اثر جراحى از دست داده اند.
به علت بیمارى مجبور به استراحت هاى طولانى در رختخواب هستند.
ناچار به استفاده از دارو در درازمدت بوده اند.
از لحاظ شكل ظاهر داراى بدن و اندام كوچك هستند.
منبع: تبیان
