پر خوری عصبی یا بولیما یکی از بیماری های اختلالی خوردن است .در این بیماری شخص به طور مکرر مقادیر زیادی از غذا را در زمانی محدود مصرف می کند که قطعا بیشتر از میزانی است که اکثر مردم در مدت مشابه و تحت شرایط مشابه مصرف می کنند.
درضمن فرد احساس کنترلی برقطع خوردن و یا کنترل بر نوع و مقدار غذای خود ندارد. درضمن در این دوره های پر خوری، فرد از مواد شیرین ، پرکالری و نرم مثل کیک یا کلوچه استفاده می کند.بعضی بیماران بدون توجه به مزه غذا علاقه به غذاهای پر حجم دارند . غذاها مخفیانه و سریع خورده می شوند و گاهی خوب جویده نمی شوند.
پرخوری عصبی در میان نوجوانان شایع است این افراد بیش تر از حد معمول میخورند و پس از هر بار پرخوری افسرده می شوند و مبادرت به کاهش وزن از طریق رژیم های غذایی بسیار سخت استفراغ از روی عمد و یا استفاده از داروهای ادرار اور یا مسهل مینماید درمان این افراد بر پا یه مشاوره و روان درمانی است آموزش تغذیه و افزایش اگاهیهای تغذیه ای نیز به روند بهبودی فرد کمک زیادی خواهد کرد.
پرخوری و رفتار جبرانی نامتناسب هر دو به طور متوسط حداقل هفته ای دو بار و به مدت ۳ ماه روی می دهد.
بیشتر بیماران مبتلا به پراشتهایی عصبی وزن طبیعی دارند، ولی وزن برخی از آنها ممکن است بالاتر یا پایین تر از حد طبیعی باشد. این بیماران در مورد اینکه در نظر دیگران چگونه جلوه می کنند و نیز جذابیت جنسی ، تصویر بدنی و ظاهر خود نگران هستند .
افرادی که دچار مشکل می شوند، به طور معمول در غذا خوردن زیاده‌روی می کنند و سپس با وادار کردن خود به استفراغ، سعی در کاهش وزن و لاغر شدن دارند. نوجوانان نیز ممکن است به دلایل متعددی دچار بولیما شوند. هیجان و اضطراب، عدم اعتماد به نفس و خصوصیات فردی از عواملی هستند که خطر بروز اختلال را تشدید می کنند.
عوارض پرخوری عصبی
عوارض بولیما عبارت است از
- خستگی
- ضعف
- کاهش تمرکز حواس که در ارتباط با دریافت ناکافی انرژی و سایر مواد مغذی است.
در این افراد نیز مانند مبتلایان به بی‌اشتهایی عصبی در بلوغ، سوء تغذیه به تنهایی می تواند موجب تغییرات متعددی در غدد داخلی از جمله اختلال در قاعدگی شود.
عوارض ناشی از محدود کردن برنامه غذایی در پرخوری عصبی
به علت محدود کردن برنامه غذایی، ممکن است علایم هیپوتیروئیدیسم مانند : هیپوترمی، بالا رفتن کلسترول خون و یبوست وجود داشته باشد بروز این اختلال در نوجوانان شایع نیست اما به علت عوارض متعدد آن بر سلامت لازم است مراقبان بهداشت مدارس و والدین از این اختلالات آگاه باشند.
